FRANCIS GRUBER (1912-1948)

Γάλλος ζωγράφος με δύσκολη ζωή, βασικός ιδρυτής της σχολής του Nouveau Realisme (Νέου Ρεαλισμού). 

 

Γεννήθηκε στο Nancy και ήταν γιος του δημιουργού βιτρό Jacques Gruber. 

 

Άρχισε να ζωγραφίζει στα 12 και εξέθεσε για πρώτη φορά στα 18. 

 

Ενώ οι περισσότεροι καλλιτέχνες γύρω του προσχωρούσαν σταδιακά προς την αφηρημένη τέχνη, αυτός εξακολουθούσε να ζωγραφίζει ανθρώπινες φιγούρες, πηγαίνοντας κόντρα στο τότε ρεύμα. 

 

Υπήρξε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας Forces Nouvelles. 

 

Επηρεάστηκε από τον Bosch, τον Durer και τον χαράκτη Callot. Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε το 1936 στην Academie Ranson στο Παρίσι. 

 

Στα τέλη των 30ς έγινε φίλος με τον Giacometti, με τον οποίο ήταν γείτονες. 

 

Στα τέλη των 30ς διαγνώστηκε με φυματίωση. Έτσι απέφυγε την στρατολόγηση στον Β’ παγκόσμιο. 

 

Ωστόσο η υγεία του χειροτέρευε διαρκώς και η κατάσταση επιδεινωνόταν με την έντονη και άστατη ζωή του. Ενώ είχε γίνει πλέον γνωστός σε εθνικό επίπεδο, πέθανε το 1948 στα 36 του μόλις χρόνια. 

 

Στο πρώτο μέρος της καριέρας του τα έργα του ήταν οραματικά και σουρεαλιστικά, αλλά μετά το 1933 ζωγράφισε μοντέλα στο εργαστήριο, θέες από το παράθυρο και τοπία. 

 

 

Στο τελευταίο μέρος της τα θέματά του έγιναν ιδιαιτέρως μελαγχολικά, με χαρακτηριστικές ψιλόλιγνες, θλιμμένες φιγούρες. 

 

Θεωρείται ιδρυτής της τάσης των «Miserabilistes”, που τα έργα τους επικεντρώνονται στην ανθρώπινη δυστυχία και που αργότερα συνεχίστηκε με τον Buffet. 

 

Πολιτικά ήταν σε όλη του τη ζωή κομμουνιστής.

 

 

Αυτοπροσωπογραφία