Έλληνα ποιητής, ζωγράφος, σκηνογράφος και καθηγητής.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και στις βασικές του σπουδές ήταν εσώκλειστος σε σχολείο του Παρισιού.
Μετά από εργασία στο Δημόσιο γράφτηκε το 1932 στην Καλών Τεχνών με καθηγητές τον Παρθένη και τον Κόντογλου, ενώ ήταν συμφοιτητής του Τσαρούχη.
Συνέχισε με ελεύθερες σπουδές στην Ευρώπη και το 1938 διορίστηκε στην Αρχιτεκτονική ως καθηγητής ζωγραφικής, ιστορίας τέχνης και σκηνογραφίας.
Τα πρώτα έργα του, που εκτέθηκαν το 1938, απεικόνιζαν παλιά μακεδονίτικα σπίτια.
Την ίδια χρονιά εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή.
Το 1939 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση, αλλά και την πρώτη του ενδυματολογική δουλειά στο θέατρο.
Το 1941 πολέμησε στην Αλβανία.
Το 1954 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε της Βενετίας.
Τιμήθηκε επανειλημμένα τόσο για το εικαστικό του έργο όσο και για την ποίησή του.
Είναι ένας από τους σημαντικούς εκπροσώπους της λεγόμενης Γενιάς του 30 και ένας από τους γνωστότερους Έλληνες σουρεαλιστές τόσο στη ζωγραφική όσο και στην ποίηση.
Το έργο του επηρεάστηκε από αυτό του De Chirico, τον οποίο γνώριζε προσωπικά.
Προσπαθεί να συνενώσει το σουρεαλιστικό ύφος με την ελληνικότητα, αλλά και τις επιρροές από τη βυζαντινή ζωγραφική.
Στις εικόνες του αναμειγνύονται διάφορες φάσεις της ελληνικής ιστορίας : η αρχαία και η μυθολογία, η
νεότερη, κυρίως την επανάσταση του 1821, αλλά και πιο σύγχρονες.
Αυτοπροσωπογραφία (σε βυζαντινό ύφος)
