|
|
|
Ιταλός ζωγράφος και χαράκτης της Αναγέννησης γεννημένος κοντά στην Πάντοβα.
 Από τα 11 του χρόνια μαθήτευσε στον ζωγράφο Francesco Squarcione, ο οποίος του μετέδωσε την αγάπη του για τη αρχαία ρωμαϊκή και ελληνική τέχνη, ενώ επηρεάστηκε και από τον Donatello.
 Το 1448 ανέλαβε (με άλλους μαθητές του Squarcione) την διακόσμηση του ναού Ovetari Chapel της πόλης. Τελικά οι τοιχογραφίες ήταν σχεδόν αποκλειστικά δικές του (καταστράφηκαν από βομβαρδισμό το 1944).  Μετά από διαφωνία με το δάσκαλό του έφυγε από την Πάντοβα, στην οποία δεν επέστρεψε ποτέ, και πήγε αρχικά στη Βερόνα και από το 1460 στη Μάντοβα, όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία, έγινε αυλικός ζωγράφος και δημιούργησε μερικά από τα γνωστότερα έργα του.  Το 1488 κλήθηκε από τον πάπα στη Ρώμη, όπου διακόσμησε ένα παρεκκλήσι στο Βατικανό. Ωστόσο τόσο η σχέση του με τον πάπα όσο και με την ίδια τη Ρώμη ήταν απογοητευτική και το 1490 επέστρεψε στη Μάντοβα, όπου έζησε έως τον θάνατό του.  Ζωγράφισε κυρίως θρησκευτικά και μυθολογικά ή ιστορικά θέματα. Όπως και άλλοι ζωγράφοι της εποχής, πειραματίστηκε έντονα με την προοπτική, συχνά με εντυπωσιακά αποτελέσματα.
 Χαρακτηριστικό τού έργου του είναι η αυστηρότητα και η αίσθηση «γλυπτού» και ακαμψίας που αποπνέουν πολλές φιγούρες του, κατάλοιπα της αγάπης του για την αρχαία γλυπτική (αν και αργότερα το έργο του έγινε περισσότερο φυσικό). Υπήρξε επίσης σημαντικός χαράκτης.  Θεωρείται από τους μεγάλους δημιουργούς της Αναγέννησης.    |
