Ισπανός ζωγράφος και γλύπτης.
Γεννήθηκε σε αγροτική οικογένεια, αλλά η ευχέρειά του στο σχέδιο έκανε έναν θείο του ζωγράφο να του δώσει τα πρώτα μαθήματα.
Το 1949 πήγε στη Μαδρίτη και μεταξύ 1950-55 σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών, όπου κέρδισε πολλά βραβεία.
Από τον ίδιο και συμφοιτητές του ξεπήδησε η ομάδα Νέοι Ισπανοί Ρεαλιστές.
Το 1955 μια υποτροφία του επέτρεψε να ταξιδέψει στην Ιταλία, όπου μελέτησε αναγεννησιακή ζωγραφική.
Γύρω στο 1957 η ζωγραφική του απέκτησε σουρεαλιστικά στοιχεία και διατήρησε ένα κλίμα Μαγικού Ρεαλισμού ως τα μέσα των 60ς.
Στη συνέχεια στράφηκε στο ρεαλισμό. Διαθέτοντας εξαιρετική δεξιοτεχνία, φιλοτεχνεί πορτρέτα από ανώνυμες γυναίκες, νεκρές φύσεις και μεγάλα αστικά, ατμοσφαιρικά, συχνά πανοραμικά τοπία από τη Μαδρίτη (ήδη από το 1960). Μερικές από τις δουλειές του αγγίζουν τον φωτορεαλισμό.
Tο 1961 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση και αναγνωρίζεται στη χώρα του και λίγο αργότερα στο εξωτερικό. Από το 1965 εκθέτει και στη Νέα Υόρκη.
Ωστόσο δεν κάνει συχνά εκθέσεις και δεν είναι ιδιαίτερα παραγωγικός, καθώς μπορεί να επανέρχεται σε ένα έργο ακόμα και επί 20 χρόνια έως να το θεωρήσει τελειωμένο.
Στη συνέχεια στρέφεται περισσότερο στην απεικόνιση του ευτελούς, του καθημερινού, του τετριμμένου.
Ωστόσο στα έργα που απεικονίζουν συνηθισμένα αντικείμενα ή εσωτερικούς χώρους καταφέρνει να δημιουργεί πάντοτε μια ιδιαίτερη, ποιητική ατμόσφαιρα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 80 ένας γνωστός κριτικός τον είχε χαρακτηρίσει τον μεγαλύτερο εν ζωή ρεαλιστή ζωγράφο του κόσμου.
Γλυπτό
