Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης από την Verona (πραγματικό όνομα Paolo Calliari).
Με τους Tiziano και Tintoretto θεωρούνται οι μεγαλύτεροι ζωγράφοι της βενετσιάνικης σχολής του 16ου αιώνα.
Από το 1541 μαθήτευσε σε δύο ζωγράφους της Verona και σύντομα ξεπέρασε τους δασκάλους του και ανέπτυξε μια δική του φωτεινή χρωματική γκάμα.
Πριν τα 20 του διακόσμησε ναούς της πόλης και το 1551, όταν έλαβε μια από τις πρώτες σημαντικές του παραγγελίες, είχε ήδη αποκτήσει φήμη.
Εκτός από τοιχογραφίες ζωγράφιζε και altarpieces.
Το 1553 εγκαθίσταται στη Βενετία και ζωγραφίζει την οροφή της αίθουσας του Συμβουλίου των Δέκα και στη συνέχεια πολλούς ναούς ή κτίρια.
Το 1556 ζωγραφίζει το πρώτο από τα μνημειακά έργα του με σκηνές από πολυάνθρωπα συμπόσια, που παραμένουν ίσως τα γνωστότερά του: Feast in the house of Simon.
Στη συνέχεια θα φιλοτεχνήσει εξαιρετικές τοιχογραφίες με παρόμοια θεματολογία καθώς και εντυπωσιακές οροφές, με αποκορύφωμα αυτή της Villa Barbaro του αρχιτέκτονα Palladio, που θεωρήθηκε θρίαμβος της συνάντησης ζωγραφικής και αρχιτεκτονικής. Τα θέματα του στα έργα αυτά συνένωναν τον ουμανισμό με την χριστιανική πνευματικότητα.
Αριστουργήματα επίσης θεωρούνται οι τοιχογραφίες «Ο γάμος της Κανά» (66 τετραγωνικά μέτρα, 1562-63) και «Η γιορτή στο σπίτι του Λεβί» (1573).
Υπήρξε εξαιρετικά επιτυχημένος στην εποχή του.
Θαυμάζεται για τον πλούτο του χρώματός του, την κομψότητα των μορφών του, την εξαιρετική χρήση της προοπτικής, που συχνά οδηγεί σε οφθαλμαπάτη (trompe l’oeil) και την πολύ συχνή χρήση αρχιτεκτονικών στοιχείων.
Τα θέματά του είναι θρησκευτικά και μυθολογικά – αν και συνήθως σε αμφότερες τις κατηγορίες οι φιγούρες φορούν μοντέρνα ρούχα (της εποχής του).
Αυτοπροσωπογραφία
