Ιταλός ζωγράφος από τη Βενετία. Αρχικά μαθήτευσε στη Βερόνα σε έναν μεγαλύτερό του ζωγράφο, ο οποίος τον σύστησε στον Crespi, που τότε γνώριζε μεγάλη επιτυχία.
Πριν το 1732 επέστρεψε στη Βενετία. Αρχικά ζωγράφιζε θρησκευτικά έργα για ναούς ή ιδιώτες.
Από τα τέλη των 1730ς άρχισε να ειδικεύεται σε μικρούς πίνακες που αποτυπώνουν την καθημερινή ζωή των σύγχρονών του αστών, από τους οποίους είναι κυρίως γνωστός σήμερα.
Από το 1763 ήταν διευθυντής στην Ακαδημία Σχεδίου και Γλυπτικής της πόλης. Από τότε φιλοτέχνησε κυρίως πορτρέτα με βοηθό τον γιο του Alessandro.
Θεωρείται ο καταγραφέας της βενετσιάνικης ζωής, συχνά με σατιρικό ή αλληγορικό ύφος. Τα έργα αυτά απεικονίζουν συνήθως εύθυμες σκηνές της ζωής (χαρτοπαίγνια, χορούς, ζωγράφους επί το έργον, κωμικούς, μουσικούς κλπ. ή τον περίφημο ρινόκερο Κλάρα, που περιόδευε ως αξιοθέατο σε όλη την Ευρώπη και έφτασε στη Βενετία το 1751).
Στους πίνακες αυτούς οι μισές περίπου φιγούρες που απεικονίζονται φοράνε τις χαρακτηριστικές μάσκες του βενετσιάνικου καρναβαλιού, μερικές φορές δίχως προφανή λόγο, δημιουργώντας έτσι ένα μυστήριο.
Έχουν γραφεί πολλά κείμενα για την πιθανή ερμηνεία των παράξενων αυτών σκηνών.
