Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Εποχής της Ολλανδικής Ζωγραφικής, το πιο γνωστό μέλος από τους ζωγράφους της οικογένειας Cuyp.
Μαθήτευσε κοντά στον πατέρα του, αλλά δεν γνωρίζουμε πολλά για τη ζωή του.
Η εικαστική του δραστηριότητα έλαβε χώρα περίπου μεταξύ 1639-1660 και, άγνωστο γιατί, η δραστηριότητα αυτή μειώνεται δραματικά και σχεδόν σταματά από το 1658.
Γνωρίζουμε επίσης ότι ήταν πιστός καλβινιστής, έγινε διάκονος σε σχετική εκκλησία και πιθανόν αυτό να σχετίζεται με το ότι σταμάτησε να ζωγραφίζει, καθώς και με το γάμο του τη χρονιά εκείνη. Πιθανολογείται ότι η σύζυγός του ήταν ιδιαιτέρως θρησκευόμενη (η τέχνη δεν περιλαμβανόταν ποτέ στις προτιμήσεις των φανατικών καλβινιστών).
Στην πρώτη του φάση (1640ς) ζωγράφισε τοπία επηρεασμένα από τον μεγαλύτερό του ηλικιακά van Goyen. Στη συνέχεια αποκτά προσωπικό ύφος.
Η βάση είναι πάντοτε το τοπίο, αλλά υπάρχουν ενταγμένες σ' αυτό φιγούρες ανθρώπων και ζώων (κυρίως αγελάδων).
Τον ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα αποτελέσματα του φωτός στο θέμα του. Θεωρήθηκε κάτι σαν το αντίστοιχο του Lorrain στην ολλανδική τέχνη.