Αυτοπροσωπογραφία στα 20 του περίπου χρόνια
Ιταλός μανιεριστής ζωγράφος και χαράκτης από την Πάρμα (το επίθετό του ήταν Mazzola, αλλά έμεινε γνωστός με το παρατσούκλι αυτό, που σημαίνει «ο μικρός από την Πάρμα»).
Ο πατέρας του πέθανε στα δύο του χρόνια και μεγάλωσε από τους θείους του, που ήταν ελάσσονες ζωγράφοι.
Το ταλέντο αναγνωρίστηκε από παιδί. Σε μικρή ηλικία ολοκλήρωσε τοιχογραφίες για εκκλησία που είχε αναλάβει ο θείος του. Στα 18 του είχε ήδη ολοκληρώσει ένα από τα γνωστά του έργα, το Bardi Altarpiece.
Bardi Altarpiece
Το 1521, για να αποφύγει τον πόλεμο ανάμεσα σε γαλλικά και παπικά στρατεύματα, κατέφυγε στη μικρή πόλη Viadana, όπου επίσης ζωγράφισε ναούς.
Επέστρεψε στην Πάρμα, διακόσμησε και άλλες εκκλησίες και γνώρισε τον Correggio, που ήταν τότε ο κορυφαίος ζωγράφος της πόλης και τον οποίο θαύμαζε.
"Η Παναγία με τον μακρύ λαιμό"
Το 1524 πήγε στη Ρώμη για να ζητήσει υποστήριξη από τον πάπα και ο Vasari αναφέρει ότι έγινε ενθουσιωδώς δεκτός ως ο «νέος Ραφαήλ». Ωστόσο το 1527 αναγκάστηκε να φύγει αφήνοντας ημιτελή έργα λόγω της λεηλασίας της Ρώμης από γαλλικά στρατεύματα.
Έζησε για 3 χρόνια στη Μπολόνια και το 1530 επέστρεψε στην Πάρμα. Γύρω στο 1538 άρχισε να ασχολείται συστηματικά με την αλχημεία. Ο Vasari πιστεύει ότι το έκανε λόγω του ενδιαφέροντός του για τη μαγεία, ωστόσο σύγχρονοι μελετητές πιστεύουν ότι προσπαθούσε εμμονικά να βρει νέα μέσα για τη χαρακτική του.
Αθετούσε συμφωνίες για έργα και μάλιστα φυλακίστηκε για δύο μήνες επειδή δεν εκτέλεσε κάποιο συμβόλαιο. Πέθανε από πυρετό μόλις στα 37 του.
Τα έργα του χαρακτηρίζονται από κομψότητα και εκλεπτυσμένο αισθησιασμό και συχνά εισάγει ένα είδος παραμόρφωσης στις φιγούρες του.
Υπήρξε από τους πρωτοπόρους της χαρακτικής στην Ιταλία.
Πιστεύεται ότι το έργο του θα ήταν ακόμα σημαντικότερο αν δεν είχε την ατυχία να διακόπτει τη δουλειά του λόγω πολέμων και φυσικά να πεθάνει τόσο νέος.
