Ιταλός ζωγράφος, από τους πρωτοπόρους του φουτουρισμού.
Γεννήθηκε σε φτωχή οικογένεια στην Κορτόνα, φοίτησε σε τεχνική σχολή - από την οποία αποβλήθηκε με άλλους συμμαθητές του στα 15 του επειδή επιχείρησαν να κλέψουν θέματα εξετάσεων - και δεν μορφώθηκε ποτέ επίσημα.
Το 1899 μετακομίζει στη Ρώμη, όπου ζωγραφίζει στον ελεύθερο χρόνο του και παρακολουθεί για 2 χρόνια μαθήματα τέχνης.
Το 1900 γνωρίζει τον Boccioni και τον Balla και έρχεται σε επαφή με τον ντιβιζιονισμό (κίνημα σχετικό με τον πουαντιγισμό του Σερά), που τον επηρέασε.
Το 1906 εγκαθίσταται στο Παρίσι, που γίνεται η αγαπημένη του πόλη, ζει στη Μονμάρτη, γίνεται φίλος του Μοντιλιάνι και γνωρίζει πολλούς νέους ζωγράφους της πρωτοπορίας.
Το 1910 συνυπογράφει με τους Marinetti, Boccioni κ.ά. τα Φουτουριστικά Μανιφέστα, γίνεται ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της ιταλικής και παρισινής πρωτοπορίας και έρχεται σε επαφή με τους κυβιστές, από τους οποίους ο φουτουρισμός επηρεάζεται.
Το 1912 παίρνει μέρος στην πρώτη έκθεση των φουτουριστών στο Παρίσι, ενώ από το 1913 κάνει προσωπικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης. Στη φουτουριστική του περίοδο, ενώ επιδιώκει το δυναμισμό και την απεικόνιση της κίνησης που χαρακτηρίζει το κίνημα, έλκεται λιγότερο από την αγάπη της ομάδας για τις μηχανές προτιμώντας άλλα θέματα (χορεύτριες κ.ά.).
Από το 1916 και κυρίως μετά τον πόλεμο απαρνείται τον φουτουρισμό, ζωγραφίζει κυβιστικά ως το 1920 και μετά ασπάζεται τη λεγόμενη «επιστροφή στην τάξη», ζωγραφίζοντας με συμβατικότερο τρόπο.
Έζησε την υπόλοιπη ζωή του μεταξύ Παρισιού και Ρώμης, ασχολήθηκε με τοιχογραφίες και ψηφιδωτά, πήρε μέρος στις Μπιενάλε της Βενετίας (1923, 1925 και 1930) και έγραψε σημαντικά θεωρητικά κείμενα για την τέχνη.
Στα 40ς πέρασε μία αφηρημένη περίοδο και μετά το 1950 επέστρεψε στο φουτουριστικό ύφος.
