Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα MUNCH EDVARD (1863-1944). Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα MUNCH EDVARD (1863-1944). Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2023

EDVARD MUNCH (1863-1944)

 

Νορβηγός ζωγράφος, από τους σημαντικότερους και πλέον επιδραστικούς της μοντέρνας τέχνης, πρόδρομος του εξπρεσιονισμού.

 

                                                                         Μελαγχολία

 Γεννήθηκε σε χωριό και το 1864 η οικογένεια μετακόμισε στο Όσλο. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν 5 ετών από φυματίωση, ενώ νέα πέθανε και η αδελφή του. Ο γιατρός πατέρας του ήταν θρησκόληπτος και εναντιωνόταν τόσο στην απόφασή του να γίνει ζωγράφος όσο, αργότερα, και στα έργα και τον τρόπο ζωής του. 

 


Από μικρός φοβόταν τις δύο κατάρες της οικογένειάς του: Την φυματίωση και την παράνοια. Είχε κακή υγεία και όταν δεν μπορούσε να πάει σχολείο και έμενε μέσα ζωγραφίζοντας. 

 

                                                       Αυτοπροσωπογραφία με χέρι σκελετού

Το 1881 γράφτηκε στη Βασιλική Σχολή Τέχνης του Όσλο εγκαταλείποντας δύο χρόνια θετικών σπουδών. Αρχικά πειραματίστηκε με το νατουραλισμό και τον ιμπρεσιονισμό. Άρχισε να ζει μποέμικη ζωή, να καταναλώνει αλκοόλ και να επηρεάζεται από το μηδενιστή διανοούμενο Hans Jæger.

 


Ήδη από το 1886 είχε αρχίσει να βρίσκει το προσωπικό του ύφος. Το 1889 πήγε στο Παρίσι, όπου γνώρισε τον μεταϊμπρεσιονισμό και ενθουσιάστηκε. Την ίδια χρονιά πέθανε ο πατέρας του, απελευθερώνοντάς τον, αλλά αφήνοντάς τον φτωχό. 

 


Από το 1892 αρχίζει να φτιάχνει τις πιο γνωστές του συνθέσεις με το χαρακτηριστικό του ύφος, τα χοντρά περιγράμματα, τις απλοποιημένες φιγούρες, την κατάργηση του βάθους και τα συμβολικά, σκοτεινά θέματα. 

 


Από το 1892 έζησε στο Βερολίνο για 4 χρόνια. Άρχισε να ασχολείται πολύ και με τη ξυλογραφία, κάνοντάς την βασικό τρόπο έκφρασής του.

 


Το 1893 ζωγραφίζει την περίφημη "Κραυγή" (4 παραλλαγές), ένα από τα γνωστότερα έργα της σύγχρονης τέχνης. Το 1897 επιστρέφει στο Όσλο.  Η τέχνη του θαυμαζόταν από ένα συγκεκριμένο κύκλο, γενικότερα όμως απορριπτόταν από το ευρύτερο περιβάλλον και είχε προκαλέσει συχνά σκάνδαλα. 

 


Το 1908 καταρρέει, κλείνεται σε κλινική και το 1909 βγαίνει πολύ καλύτερα. Κόβει το αλκοόλ και τα θέματά του γίνονται πιο αισιόδοξα και με περισσότερο χρώμα. Η τέχνη του αναγνωρίζεται πλέον και το 1912 εκθέτει στις ΗΠΑ. 

 


Πέρασε τις τελευταίες 2 δεκαετίες σχεδόν απομονωμένος σε κτήμα του στη Νορβηγία. Οι ναζί απαγόρευσαν το έργο του θεωρώντας το «εκφυλισμένο» (Degenerate art) και απέσυραν τους πίνακές του από τα μουσεία. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά είχε σχέσεις με αρκετές γυναίκες (και με μοντέλα του).

 

                                                                    Αυτοπροσωπογραφία

 

MONSU DESIDERIO (17ος αιώνας)

  Σε άγνωστο ζωγράφο με το όνομα αυτό αποδίδονταν στις αρχές του 17ου αιώνα στη Napoli έργα με συγκεκριμένο ύφος και θεματολογία.    Το μ...