Γερμανός ζωγράφος γεννημένος στο Μόναχο.
Μεταξύ 1910-15 σπούδασε διακόσμηση, ζωγραφική και συντήρηση στο Munich School of Painters.
Το 1915 στρατολογήθηκε, τραυματίστηκε στον Α’ παγκόσμιο και υπέστη προσωρινή παράλυση στο δεξί χέρι. Πέρασε τον τελευταίο χρόνο του πολέμου σε νοσοκομεία.
Το 1919, όταν επέστρεψε, γράφτηκε στην Kunstakadenie του Μονάχου.
Άρχισε να εργάζεται ως καλλιτέχνης από το 1921.
Εντάχθηκε σε καλλιτεχνικές ομάδες όπως η Munich Secession και έπαιρνε μέρος στις εκθέσεις τους.
Ήδη από το 1922 έγινε γνωστός στον καλλιτεχνικό κόσμο και γνώρισε επιτυχία.
Μια υποτροφία το 1930 του επέτρεψε να ταξιδέψει στη Γαλλία, όπου γνώρισε τα έργα των μετα-ιμπρεσιονιστών και επηρεάστηκε ιδιαίτερα από την πινελιά του Van Gogh.
Επέστρεψε, αλλά με την άνοδο των ναζί οι εκθέσεις μειώθηκαν, η οικονομική του κατάσταση χειροτέρεψε και – ως «παρηκμασμένος καλλιτέχνης», απαγορεύτηκε να ζωγραφίζει.
Το 1939 μετανάστευσε στις ΗΠΑ αφήνοντας στη Γερμανία την οικογένειά του.
Ο Αϊνστάιν, με τον οποίο είχε γνωριστεί στο Βερολίνο, τον υποστήριξε οικονομικά και τον βοήθησε να οργανώσει εκθέσεις.
Δύο πορτρέτα του Αϊνστάιν
Τα πιο επιτυχημένα χρόνια του στις ΗΠΑ ήταν μεταξύ 1944-46.
Κλήθηκε από στενό του φίλο να εικονογραφήσει μια έκδοση των παραμυθιών των Γκριμ, η οποία γνώρισε μεγάλη επιτυχία, και ακολούθησαν πολλές σχετικές παραγγελίες.
Ωστόσο η χειροτέρευση της υγείας του και η στενοχώρια του για την οικογένειά του στη Γερμανία δεν επέτρεψαν την εκτέλεση πολλών projects.
Το 1952 έγινε αμερικανός πολίτης.
Μετά μια πρόσκαιρη βελτίωση, η υγεία του χειροτέρεψε κι άλλο και πέθανε στο 1954.
Επινόησε ένα προσωπικό και αναγνωρίσιμο ύφος, που κινείται μεταξύ εξπρεσιονισμού και γερμανικής Νέας Αντικειμενικότητας.
Ζωγράφισε κυρίως πορτρέτα (συχνά ομαδικά), όπου ασκεί κοινωνική κριτική, και ιδιοσυγκρασιακά τοπία και νεκρές φύσεις με λουλούδια.
Είναι από τους πλέον προσωπικούς μοντέρνους καλλιτέχνες.
Δύο αυτοπροσωπογραφίες
