Γάλλος νεοκλασικιστής ζωγράφος, γεννημένος στη νότια Γαλλία. Ο πατέρας του, που ζωγράφιζε μινιατούρες και έφτιαχνε γλυπτά, τον ενθάρρυνε να ζωγραφίσει και υπήρξε ο πρώτος του δάσκαλος.
Τον έγραψε το 1791 σε σχολή τέχνης στην Τουλούζ, αλλά και σε μαθήματα βιολιού.
Αυτοπροσωπογραφία του νεαρού Ingres
Το 1797 κέρδισε βραβείο σχεδίου και πήγε στο Παρίσι όπου σπούδασε από το 1799 στην Beaux-Arts.
Το 1800 κέρδισε υποτροφία για τη Ρώμη, όπου έμεινε ως το 1820 και στη συνέχεια για άλλα 4 χρόνια στη Φλωρεντία. Στην απομάκρυνσή του από το Παρίσι συνέβαλλε και η αρνητική αντιμετώπιση στο Salon του έργου του «Ο Ναπολέων στον αυτοκρατορικό θρόνο».
Στην Ιταλία επηρεάστηκε από τους κλασικούς της Αναγέννησης και κυρίως από τον Ραφαήλ και ζωγράφισε ιστορικά έργα και πορτρέτα.
Έστελνε έργα του για να εκτεθούν στο Παρίσι, ως το 1811 όμως αντιμετωπίζονταν ψυχρά.
Το 1813 παντρεύεται τη Μαντλέν (που είχε γνωρίσει δι’ αλληλογραφίας), η οποία στάθηκε σημαντικό στήριγμα σε όλη του τη ζωή.
Το 1824 επιστρέφει στο Παρίσι, όπου πλέον το κλίμα έχει μεταστραφεί και τα έργα του γίνονται δεκτά με ενθουσιασμό.
Αυτοπροσωπογραφία
Ανοίγει εργαστήριο διδασκαλίας τέχνης το 1825, το οποίο γίνεται από τα μεγαλύτερα της χώρας και στο οποίο δίδασκε ως το θάνατό του, ενώ τιμάται πολλές φορές από την πολιτεία.
Εξαιρετικός σχεδιαστής, ζωγράφισε κυρίως ιστορικά και μυθολογικά θέματα, περίφημα γυμνά και πορτρέτα με άψογη κλασικίζουσα τεχνοτροπία, ενώ τον γοήτευσαν και οι «ανατολίτικες» σκηνές (Οριενταλισμός).
Δεν συγκινήθηκε ποτέ από μοντέρνες τάσεις. Οι νεαροί ιμπρεσιονιστές τον θεωρούσαν υπερβολικά συντηρητικό και «επαναστάτησαν» ενάντια στο ύφος του.
