Πορτογαλίδα ζωγράφος, που για πολλούς θεωρείται η σημαντικότερη μοντέρνα καλλιτέχνιδα της χώρας της.
Γεννήθηκε στη Λισαβόνα και σε μικρή ηλικία είχε ήδη ταξιδέψει σε διάφορα μέρη του κόσμου, επειδή ο πατέρας της ήταν διπλωμάτης. Έτσι ήρθε σε άμεση επαφή με διάφορες μοντέρνες μορφές τέχνης, από το φουτουρισμό ως τα Ρωσικά Μπαλέτα.
Άρχισε να διδάσκεται τέχνη ήδη από τα 11 της χρόνια στην Καλών Τεχνών της Λισαβόνας και στη συνέχεια μαθήτευσε με καλλιτέχνες όπως ο Leger, ο Bourdelle κ.ά.
Το 1928 πήγε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές τέχνης και το 1930 ήδη εξέθετε εκεί. Τη χρονιά αυτή παντρεύτηκε τον Ούγγρο ζωγράφο Arpad Szenes.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου κατέφυγε στο Ρίο ντε Ζανέιρο, όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία, ενώ μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε για την υπόλοιπη ζωή της στο Παρίσι όπου, μεταξύ άλλων διακρίσεων, υπήρξε η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το Grand Prix National des Arts το 1966.
Φιλοτέχνησε επίσης χαρακτικά και σχέδια για ταπισερί, κεραμικά και βιτρό.
Η ζωγραφική της είναι κατά βάση αφηρημένη, αλλά με πολύ προσωπικό τρόπο, επηρεασμένη από τον κυβισμό και το σουρεαλισμό.
Λίγες φορές περεισφρέει η ανθρώπινη φιγούρα, συνήθως όμως τα πολύπλοκα έργα της «παίζουν» με τον χώρο και την προοπτική δημιουργώντας ιλιγγιώδεις εικόνες που θυμίζουν λαβύρινθους, πόλεις ή αχανείς βιβλιοθήκες.
Χρησιμοποιεί πολύ πυκνά στρώματα χρώματος.
Αυτοπροσωπογραφία
