Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης, από τους πρωτοπόρους του φουτουρισμού.
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε διαφορετικές ιταλικές πόλεις λόγω της δουλειάς του πατέρα του και από το 1898 σπούδασε τέχνη στη Ρώμη.
Αυτοπροσωπογραφία (πριν τη φουτουριστική περίοδο)
Το 1901 γνώρισε τον Severini, με τον οποίο μοιράζονταν παρόμοια φιλοσοφικά και άλλα ενδιαφέροντα και έγιναν αμφότεροι μαθητές του Balla, από τον οποίο γνώρισαν τον ντιβιζιονισμό.
.jpg)
Το 1906 επισκέφτηκε το Παρίσι, όπου ήρθε σε επαφή με τα σύγχρονα ρεύματα. Περιπλανήθηκε σε πολλές πόλεις της Ιταλίας και δούλευε ως εικονογράφος για να ζει.
Από το 1907 μένει στο Μιλάνο και το 1910 συμβαίνει η καθοριστική συνάντησή του με τον ποιητή Filippo Tommaso Marinetti, που είχε εκδώσει ήδη το Μανιφέστο του Φουτουρισμού.
Έτσι το 1910 θα υπογράψει με τους Severini, Balla, Carra κ.ά. το Μανιφέστο των Φουτουριστών Ζωγράφων και γίνεται ο βασικός «προπαγανδιστής» και θεωρητικός του κινήματος.
Από το 1911 ασχολείται και με τη γλυπτική. Εκθέτει τα έργα του στο Παρίσι, το Λονδίνο και αλλού και γράφει και άλλο θεωρητικό έργο. Στον πόλεμο κατατάσσεται εθελοντικά στον ιταλικό στρατό και σκοτώνεται το 1916, στα 33 του, σε στρατιωτικό ατύχημα.
Επαναστατική προσωπικότητα, αλλά και διανοούμενος ταυτόχρονα, οργισμένος και ειρωνικός, υπήρξε από τους βασικούς διαμορφωτές του φουτουρισμού, ο οποίος θαύμαζε την τεχνολογία και τη βιομηχανία (συμπεριλαμβανομένων των όπλων) ως θρίαμβο του ανθρώπου απέναντι στη φύση, τη δύναμη, την κίνηση, την ταχύτητα, ήθελε να καταργήσει κάθε προηγούμενη μορφή τέχνης, αισθητικής και ηθικής και περιλάμβανε και βαθιά αντιδραστικές θέσεις για την αντρική ανωτερότητα, τη βία, τον πόλεμο κλπ. (πολλά από τα μέλη του προσχώρησαν αργότερα στο φασισμό του Μουσολίνι).
Η ζωγραφική του είναι αρχικά ντιβιζιονιστική και μετά προχωρά στον φουτουρισμό, ενσωματώνοντας τα παραπάνω στοιχεία.
