CARLO CARRA (1881-1966)

 

The funeral of the anarchist Galli

Ιταλός ζωγράφος, από τους βασικούς του φουτουρισμού και της «μεταφυσικής ζωγραφικής». 

 

Γεννήθηκε κοντά στο Τορίνο και στα 12 του έφυγε από το σπίτι για να εργαστεί ως τοιχογράφος. 

 

 Το 1899-1900 διακόσμησε στο Παρίσι περίπτερα για την Exposition Universelle και ήρθε σε επαφή με τη μοντέρνα γαλλική τέχνη.

 

 Πέρασε μερικούς μήνες στο Λονδίνο παρέα με εξόριστους εκεί ιταλούς αναρχικούς και το 1901 επέστρεψε στο Μιλάνο. 

 

Το 1906 γράφτηκε για λίγο στην εκεί Academia Brera, κυρίως όμως ήταν αυτοδίδακτος.

 

Το 1910 υπέγραψε με τους Boccioni, Balla και Russolo το «Φουτουριστικό Μανιφέστο» και ξεκίνησε τη φουτουριστική του φάση, η οποία τελείωσε στις αρχές του Α’ παγκόσμιου. 

 

 

Η δουλειά του στη συνέχεια εξακολουθεί να έχει φουτουριστικά στοιχεία, χαρακτηρίζεται όμως από καθαρές φόρμες και ακινησία, σε αντίθεση με τη λατρεία της κίνησης που χαρακτηρίζει τους φουτουριστές. 

 

Στη συνέχεια προχωρά σε απλοποιημένες νεκρές φύσεις, που συχνά εστιάζουν σε καθημερινά αντικείμενα. 

 

Το 1917 γνωρίζει στη Φεράρα τον De Chirico, δουλεύουν μαζί και επινοούν τη Μεταφυσική Ζωγραφική. 

 

Αργότερα ο Carra κατηγόρησε τον De Chirico, ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος επινόησε τη Μεταφυσική Ζωγραφική. 

 

 

Η φάση αυτή πάντως  κρατά ως το 1919. 

 

Μετά οδηγείται σε μια άλλη, πιο κλασική, επηρεασμένη από τον Giotto, τον οποίο θαύμαζε. 

 

Στα 20ς και 30ς υιοθετεί μια ατμοσφαιρική, μελαγχολική προσέγγιση των θεμάτων του, ζωγραφίζοντας κυρίως τοπία. 

 

Ενώ στα νιάτα του ήταν αναρχικός, πέρασε στον πόλεμο σε εθνικιστικές θέσεις και μετά το 1918 υποστήριξε τον φασισμό. 

 

Το 1930 μάλιστα υπέγραψε ένα μανιφέστο που καλούσε τους καλλιτέχνες να υποστηρίξουν το καθεστώς μέσω της τέχνης. 

 

Στα 30ς προσχωρεί στο εθνικιστικό κίνημα Strapaese που ίδρυσε ο Mrandi και μετά το 1937 περνά σε νεοκλασικιστική περίοδο. 

 

Δίδαξε για χρόνια στην Ακαδημία του Μιλάνου και έγραψε βιβλία για την τέχνη.

 

Αυτοπροσωπογραφία