Βρετανός ζωγράφος που συχνά αποκλήθηκε «νεορομαντικός», αλλά ο ίδιος προτιμούσε να αυτοαποκαλείται “a kind of Arcadian”.
Ο πατέρας του ήταν μουσικός.
Μικρός γράφτηκε στην Chelsea School of Art, παρακολούθησε λίγο και μετά πήγε στο Παρίσι όπου σπούδασε στην Academie Julian και αλλού ως το 1939.
Η πρώτη του έκθεση έγινε το 1942 σε καφέ, ενώ η πρώτη μεγάλη του σε γκαλερί το 1944.
Μετά τον πόλεμο ταξίδεψε σε Σικελία, Ελβετία, Κωνσταντινούπολη, Ισπανία, κυρίως όμως στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Κρήτη, την οποία «ερωτεύτηκε» και επισκεπτόταν διαρκώς ως το 1966.
Εγκαταστάθηκε μόνιμα εκεί το 1970 και έζησε την υπόλοιπη ζωή του μεταξύ Κρήτης και Λονδίνου.
Το 1967 έγινε μεγάλη αναδρομική του έκθεση στην Whitechapel Gallery του Λονδίνου.
Το 1993 εκλέχτηκε μέλος της Royal Academy.
Σχετίστηκε με πολλούς βρετανούς και έλληνες συγγραφείς και ζωγράφους, έκανε σκηνικά και κοστούμια για μπαλέτο (Δάφνις και Χλόη του Ravel το 1951 κ.ά.) και εικονογράφησε βιβλία του Partick Lee Fermor κ.ά.
Έκανε πολλές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Βρετανία.
Μικρό μέρος απο μια τεράστια ταπιτσερι που είχε σχεδιάσει
Οι κατσίκες της Κρήτης και οι γάτες υπήρξαν από τα αγαπημένα του θέματα - και η ελληνική ύπαιθρος γενικότερα.
Το ύφος του άλλαξε μερικές φορές, πάντοτε όμως έμεινε πιστός σε ένα ρομαντικό, βουκολικό κλίμα, εμπνευσμένο κυρίως από την αγαπημένη του Κρήτη.
Αυτοπροσωπογραφία
