Ισπανός ζωγράφος γεννημένος στην Τενερίφη των Καναρίων Νησιών.
Μεγάλωσε με τη γιαγιά του και από πολύ νέος ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Έπασχε από μια σπάνια και σοβαρή ασθένεια που αφορούσε την ανάπτυξή του και παραμόρφωνε τα κόκαλα του προσώπου και των άκρων.
Στα 21 του πήγε στο Παρίσι, όπου αρχικά δούλευε κοντά στον πατέρα του σε αγορά, ενώ περνούσε τις νύχτες του σε καμπαρέ. Σύχναζε επίσης σε σχολές τέχνης και επισκεπτόταν εκθέσεις και μουσεία.
Σύντομα ήρθε σε επαφή με τη μοντέρνα τέχνη και επηρεάστηκε από τους Tanguy, Picasso και Dali.
Άρχισε να ζωγραφίζει συστηματικά στα 29 του.
Το 1933 συναντά τον Breton και τον Eluard, προσχωρεί στον σουρεαλισμό και εκθέτει με την σουρεαλιστική ομάδα στο Λονδίνο και αλλού, αλλά και στην πατρίδα του το 1936.
Έκανε δημοφιλή της τεχνική της decalcomania, με την οποία μπορεί κανείς να μεταφέρει χαρακτικά σε διάφορες επιφάνειες (κεραμικά κλπ.), χρησιμοποιώντας την ως ένα είδος της σουρεαλιστικής αυτόματης γραφής.
Η τεχνική αυτή είχε επίδραση και σε άλλους σουρεαλιστές (Ernst, Bellmer, Varo κλπ.)
Ως χαρακτήρας ήταν ευαίσθητος, αλλά ταυτόχρονα προβοκατόρικος και ακραίος, ακόμα και βίαιος.
Το 1938 ο ζωγράφος Brauner έχασε το μάτι του όταν προσπάθησε να παρέμβει σε έναν καυγά ανάμεσα στον Dominguez και έναν άλλον ζωγράφο.
Το 1952 ξεκίνησε μια ερωτική σχέση με την καλλιτέχνιδα και προστάτιδα των τεχνών Marie-Laure de Noailles, αριστοκρατικής καταγωγής.
Μετά τον πόλεμο η παραγωγικότητά του μειώθηκε.
Το στις 31 Δεκεμβρίου του 1957 αυτοκτόνησε κόβοντας τις φλέβες του, πιθανόν επειδή βασανιζόταν από την ασθένειά του. Τάφηκε στο οικογενειακό μαυσωλείο της συντρόφου του.
Παρέμεινε σουρεαλιστής σε όλη του την καριέρα.
Αυτοπροσωπογραφία
