Ιταλός μοντέρνος ζωγράφος, γλύπτης και εικονογράφος.
Γεννήθηκε στη Σαρδηνία και πέρασε την παιδική του ηλικία στη Ρώμη.
Ξεκίνησε σπουδές μηχανικού (το επάγγελμα του
πατέρα του), αλλά το 1903 τις εγκατέλειψε μετά από νευρική κατάρρευση. Σε όλη του τη ζωή υπέφερε από κρίσεις κατάθλιψης.
Στη συνέχεια σπούδασε ζωγραφική.
Γνώρισε τον Giacomo Balla, τον οποίο χαρακτήρισε ως τον "πρώτο πραγματικό του δάσκαλο» και το 1906 πήγε στο Παρίσι, όπου, με τους φίλους του μετέπειτα φουτουριστές Boccioni και Severini άρχισαν να ζωγραφίζουν ντιβιζιονιστικά.
Πολλά από τα τότε έργα του ήταν πορτρέτα.
Ήρθε επίσης σε επαφή με τον εξπρεσιονισμό. Το 1913 οι φίλοι του ξεκίνησαν τον φουτουρισμό, τον οποίο ακολούθησε για σύντομο διάστημα, ενώ πειραματίστηκε και με την αφηρημένη τέχνη.
Πολέμησε στον Α’ παγκόσμιο και στη συνέχεια εγκατέλειψε τον φουτουρισμό, επηρεάστηκε από τη μεταφυσική ζωγραφική των DeChirico και Carra και τελικά, το 1922, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Novecento Italiano, ενός πιο «κλασικού» κινήματος που ήταν μέρος της ευρύτερης τάσης της ευρωπαϊκής τέχνης για «επιστροφή στην τάξη».
Στα τέλη των 20ς ζωγράφισε μνημειακού βάρους γυμνά, ομάδες ανθρώπων ή ορεινά τοπία, με στοιχεία πριμιτιβισμού.
Ήταν οπαδός του Μουσολίνι και έκανε εκατοντάδες γελοιογραφίες σε φασιστικές εφημερίδες.
Εναντιώθηκε στη ζωγραφική σε καμβά και οραματίστηκε μια μίξη αρχιτεκτονικής και διακόσμησης (όπως οι γοτθικοί ναοί).
Θεωρούσε τις τοιχογραφίες ιδανικό μέσον για την προώθηση μιας λαϊκής τέχνης (έκανε μερικές στα 30ς).
Παρά το ότι η αισθητική του διέθετε την “brutal” μνημειακότητα της φασιστικής τέχνης, δέχτηκε επιθέσεις από δεξιούς κριτικούς για το ότι από αυτήν απουσίαζε το καθαρά ιδεολογικό στοιχείο.
Μετά τον πόλεμο, λόγω της σχέσης του με τον φασισμό, η φήμη του αμαυρώθηκε.
Απογοητευμένος επέστρεψε στον καμβά το 1943 και εργάστηκε σε σχετική απομόνωση, η οποία έγινε εντονότερη μετά την αυτοκτονία της κόρης του το 1948.
Το έργο του είναι «βαρύ», αυστηρό, με μουντά χρώματα και χαρακτηρίζεται από στέρεες και ακίνητες φόρμες ή φιγούρες.
Χαρακτηριστικά είναι τα συχνά καταθλιπτικά αστικά / βιομηχανικά του τοπία.
Αυτοπροσωπογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου