Έλληνας χαράκτης και ζωγράφος γεννημένος στην Κέρκυρα, γιος ποιητή.
Αφού πήρε από μικρός μαθήματα ζωγραφικής, πήγε στα 16 του στη Ρώμη και το 1904 στο Παρίσι, όπου σπούδασε τέχνη στην Academie Julien.
Το 1908 διέκοψε τις σπουδές του για να υπηρετήσει τη θητεία του στην Ελλάδα, μετά πήγε στο Μόναχο, όπου εντυπωσιάστηκε από τα χαρακτικά του Durer, αποφάσισε να ασχοληθεί κυρίως με τη χαρακτική και έμεινε για λίγο το 1913 στο Παρίσι.
Πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους, ορίστηκε το 1918 ζωγράφος του στρατού και έφτιαξε πολλά πολεμικά έργα.
Στο μεταξύ είχε κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στον «Παρνασσό» το 1916, ενώ το 1918 έγινε μεγάλη του έκθεση με 100 έργα στην Αθήνα και πάλι.
Πλατεία Συντάγματος
Από το 1919 έως το 1933 έζησε στο Παρίσι. Γνωρίζοντας καλά την τυπογραφία άνοιξε εκεί εκδοτικό οίκο για καλλιτεχνικές εκδόσεις. Εξέδωσε αρκετά λευκώματα με χαρακτικά του (Άγιο Όρος, 1922, Τοπία της αρχαίας Ελλάδας, 1924 κ.ά.)
Το 1931 προσπάθησε να πάρει την έδρα χαρακτικής στην Καλών Τεχνών της Αθήνας, αλλά τελικά τη θέση κέρδισε ο Κεφαλληνός.
Από το 1933 επέστρεψε στην Αθήνα όπου, μεταξύ άλλων, εικονογράφησε βιβλία.
Φιλοτέχνησε κυρίως τοπία, προσδίδοντάς τους έντονα ελληνικό χρώμα, αλλά με ευρωπαϊκή τεχνική.
Είναι επίσης πολύ σημαντικός για την ελληνική χαρακτική και θεωρείται ο πρώτος που εισήγαγε στη χώρα την τεχνική της χαλκογραφίας.
