Ιταλός ζωγράφος της πρώιμης Αναγέννησης.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Guido di Pietro και πήρε το ψευδώνυμό του από τις συχνές και γεμάτες χάρη απεικονίσεις αγγέλων.
Δεν γνωρίζουμε τίποτα για την παιδική του ηλικία ούτε για την εκπαίδευσή του. Το 1407 πάντως κατατάχτηκε με τον αδελφό του (επίσης ζωγράφο και εικονογράφο) στη μονή του τάγματος δομηνικανών στο Fiesole, κοντά στη Φλωρεντία.
Έμεινε μοναχός σε όλη του τη ζωή και μάλιστα το 1450 έγινε ηγούμενος της μονής. Πιθανόν να ξεκίνησε και ο ίδιος ως εικονογράφος χειρογράφων.
Εκτός από τη μονή του φιλοτέχνησε τοιχογραφίες για τη μονή του αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία, αλλά και σε παρεκκλήσια του Βατικανού στη Ρώμη, όπου πέθανε πιθανόν αφήνοντας ημιτελές κάποιο έργο. Επίσης έφτιαξε τρίπτυχα (altarpieces).
Αρχικά επηρεάζεται από τον Giotto και στη συνέχεια από τη γλυπτική του Ghiberti
και τον Masaccio. Γίνεται έτσι από τους πρώτους που συνδυάζουν το παλιότερο γοτθικό ύφος με τον ρεαλισμό της Αναγέννησης και την "ανακάλυψη" της προοπτικής, καθώς και από τους πρώτους που ενσωματώνουν αρμονικά μια θρησκευτική σκηνή στο γύρω απ' αυτήν τοπίο.
_-_WGA00538.jpg)
Τα θέματα των έργων του είναι θρησκευτικά, με ιδιαίτερη αγάπη στον Ευαγγελισμό, θέμα στο οποίο έχει κάνει πολλές παραλλαγές.
