Ουρουγουανός καλλιτέχνης, κυρίως γλύπτης.
Αρχικά ξεκίνησε σπουδές αρχιτεκτονικής, σύντομα όμως τις εγκατέλειψε για να ασχοληθεί με την τέχνη.
Πήγε στο εργαστήριο του Torres-Garcia, όπου παρέμεινε για 10 χρόνια. Η επιρροή του στα ζωγραφικά του έργα είναι εμφανής.
Το 1949 εγκατέλειψε την πατρίδα του, ταξίδεψε στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή και έζησε στο Παρίσι και σε άλλες πόλεις.
Το 1948 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, που έγινε η έδρα του για τα επόμενα 40 χρόνια.
Μοίρασε τη ζωή του ανάμεσα στο εργαστήριό του σε 5ο όροφο στο Μανχάταν και σ’ αυτό στην κορυφή ενός λόφου στην Ιταλία, κοντά σε χωριά μαρμαράδων.
Για τα γλυπτά του σμίλευε την πέτρα ή το μάρμαρο μόνος, δίχως βοηθούς.
Διέθετε βαθιά γνώση της παγκόσμιας ιστορίας της τέχνης.
Μεταξύ 1965-70 έφτιαξε αρκετά μνημειακά γλυπτά στις ΗΠΑ, το Μεξικό κ.α.
Έχει φιλοτεχνήσει ιδιόρρυθμα γλυπτά που θυμίζουν φανταστικές πόλεις ή κτίσματα. Μερικά από αυτά σμιλεύτηκαν σε πέτρες που βρήκε τυχαία.
Σ’ αυτά προσπαθεί να ενώσει διάφορους πολιτισμούς ή το παρόν με το μέλλον.
Επεδίωκε η τέχνη του να είναι διεθνής, δίχως εθνικά χαρακτηριστικά.
Τα πάμπολλα σχέδιά του, μερικά πολύ μεγάλου μεγέθους, θυμίζουν τη γλυπτική του. Είναι σα να φαντάζεται ποικίλες νέες δυνατότητες για τις πέτρινες κατασκευές του.
Σε ολόκληρο το έργο του το αρχιτεκτονικό στοιχείο είναι κυρίαρχο.
Υπήρξε επίσης εικονογράφος βιβλίων, απασχόληση που την έκανε ως χόμπι. Έχει εικονογραφήσει βιβλία του Μπόρχες, του Τόμας Μαν, του Ρίλκε κ.ά.