Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1888 και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Κ. Βολανάκη
Το 1906 πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει ναυπηγική, αλλά αντ' αυτού γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 1913 μέχρι το 1926 έκανε δύο ατομικές εκθέσεις στο Παρίσι και μία στο Λονδίνο, ενώ πήρε μέρος και σε πολλές ομαδικές.
Το 1926 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Την πρώτη του έκθεση στην Ελλάδα την έκανε στον «Παρνασσό». Το 1929 εξέθεσε στο φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου του Πειραιά νεότερη δουλειά του.
Το 1932, μπήκε στο Δρομοκαΐτειο, έχοντας πληγεί από προϊούσα εγκεφαλική παράλυση, κατάληξη σύφιλης από την οποία έπασχε. Τον Μάιο του επόμενου χρόνου, πέθανε στο Δρομοκαΐτειο.
Το έργο του εκτιμήθηκε μετά τον θάνατό του. Αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από τοπιογραφίες (συνήθως παραθαλάσσιες) από την Νότιο Γαλλία και την Ελλάδα και διακρίνεται για τη «ρευστή», ονειρική του ατμόσφαιρα και την προσωπική ματιά του στο τοπίο.
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους και πλέον προσωπικούς Έλληνες ζωγράφους του Μεσοπολέμου.
Από τα λίγα πορτρέτα που φιλοτέχνησε
