GIULIO ROMANO (περ. 1499-1546)

Όνομα με το οποίο είναι γνωστός ο Ιταλός αναγεννησιακός ζωγράφος και αρχιτέκτονας Giulio Pippi. 

 

Γεννήθηκε στη Ρώμη και ξεκίνησε νεαρός ως βοηθός στο εργαστήριο του Raphael, όπου διακρίθηκε. Τον βοήθησε στις τοιχογραφίες του Βατικανού, στην οροφή της Villa Farnesina και αλλού. 

 

Έγινε ανεξάρτητος ζωγράφος σε ασυνήθιστα μικρή για την εποχή ηλικία και το 1520, μετά τον θάνατο του Raphael, από τους βασικότερους συνεχιστές των έργων του Βατικανού.

 

 

Λεπτομέρεια

Συνέχισε με άλλες τοιχογραφίες γνωστών κτιρίων. 

 

Το 1522 έγινε ζωγράφος της αυλής του Federico Gonzaga στη Μάντοβα, ο οποίος αρχικά γοητεύτηκε από τις ικανότητές του ως αρχιτέκτονα. Μετακόμισε το 1524 και έζησε εκεί ως τον θάνατό του.

 

Εκεί επίσης δημιούργησε τα γνωστότερα έργα του. Το όνομά του είναι συνυφασμένο με την πόλη. 

 

Το αριστούργημά του, τόσο αρχιτεκτονικά όσο και ζωγραφικά, θεωρείται το Palazzo Te (1525-35), με τεράστιες ιλουζιονιστικές τοιχογραφίες. 

 

 

 

Στην πόλη αυτή έφτιαξε εργαστήριο, το οποίο εξελίχτηκε σε επιτυχημένη και δημοφιλή σχολή τέχνης και έγινε ένας από τους πλουσιότερους καλλιτέχνες της εποχής του. Ποτέ δεν συγκρούστηκε με τον προστάτη και φίλο του Gonzaga. 

 

Επισκέφτηκε επίσης την αυλή του βασιλιά της Γαλλίας Francis I, φέρνοντας εκεί το ιταλικό ύφος. 

 

Φημολογείται ότι φιλοτέχνησε μια σειρά έντονα ερωτικών σχεδίων, τα οποία μεταφέρθηκαν αργότερα σε χαρακτικά (όχι από τον ίδιο). Τα πρωτότυπα σχέδια λέγεται ότι αργότερα καταστράφηκαν επειδή δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτά. 

 

Ζωγράφισε κυρίως πορτρέτα και θρησκευτικά και μυθολογικά θέματα. 

 

Τα έργα του, κυρίως οι πελώριες τοιχογραφίες και οι οροφές, είναι πολυπρόσωπα με έντονη χρήση προοπτικής ώστε να δημιουργούν ψευδαίσθηση βάθους και κάποιες φορές αγγίζουν το γκροτέσκο.   

 

Υπήρξε περισσότερο επιδραστικός για τον επερχόμενο μανιερισμό ως αρχιτέκτονας παρά ως ζωγράφος.

 

 

 

Αυτοπροσωπογραφία