Γάλλος ζωγράφος με πολυκύμαντη ζωή και καριέρα γεννημένος στην επαρχία της χώρας σε σχετικά φτωχή οικογένεια.
.jpg)
Μεγάλωσε με τη γιαγιά του και στα 8 του χρόνια ξαναβρήκε τους γονείς του στην Amiens.
Αν και «έπαιζε» με τη ζωγραφική από μικρός, η μεγάλη του αγάπη ήταν η ποίηση. Αγαπούσε και την χημεία και από το 1918 εργαζόταν ως βοηθός σε φαρμακείο και είχε φτιάξει εργαστήριο στο δωμάτιό του.
Άρχισε σπουδές χημείας το 1920, αλλά το 1921 τις εγκατέλειψε για να πάει στο Παρίσι.
Έγραψε ποίηση, εργαζόταν σε αρχιτεκτονικό γραφείο, αλλά η ζωή του άλλαξε όταν ανακάλυψε στο Λούβρο τα έργα των Poussin και Philippe de Champaigne και αποφάσισε να γίνει ζωγράφος.
Άρχισε να παίρνει σχετικά μαθήματα το 1925. Ήρθε σε επαφή με καλλιτέχνες και τα μοντέρνα κινήματα (ο ίδιος έλεγε ότι ως το 1925 δεν είχε ιδέα ότι υπήρχε αφηρημένη ζωγραφική).
Εξέθεσε για πρώτη φορά στο Salon des Independants το 1928 και αρχικά ζωγράφιζε κυρίως νεκρές φύσεις.
Το 1930 μπήκε στην ομάδα Art Concret και άρχισε να ζωγραφίζει αφηρημένα. Στα 30ς έγινε ένας από τους γνωστότερους ευρωπαίους αφηρημένους, έχοντας επινοήσει ένα προσωπικό, αναγνωρίσιμο ιδίωμα βασισμένο σε καμπύλες γραμμές.
Το 1936 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και αργότερα στη Virginia, όπου ζωγράφιζε εκ του φυσικού, μελέτησε Baudelaire και κατέληξε σε μια προσωπική θεωρία για τη μοντέρνα τέχνη.
Το 1939 έρχεται ριζική αλλαγή στην καριέρα του, εγκαταλείπει την αφηρημένη και ξεκινά την παραστατική ζωγραφική.
Η στροφή αυτή θεωρήθηκε κάτι σαν προδοσία από πολλούς θαυμαστές του.
Το 1940 επέστρεψε στη Γαλλία και πολέμησε, αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς και παρέμεινε αιχμάλωτος ως το 1942, χρονιά που δραπέτευσε.
Κατάφερε να πάει στις ΗΠΑ, όπου μιλούσε στο ραδιόφωνο υπέρ της «ελεύθερης Γαλλίας» και έγραψε βιβλίο για τις εμπειρίες του που έγινε best seller.
Η παραστατική πλέον δουλειά του είχε επαναλαμβανόμενα θέματα (άνδρες με καπέλα, αναγνώστες εφημερίδων, γυναίκες σε παράθυρα κλπ).
Υιοθέτησε ένα ύφος που θυμίζει καρικατούρα και συνέχισε με γυναικεία γυμνά (συχνά ανεστραμμένα).
Το 1951 αλλάζει ριζικά και πάλι (οι αλλαγές είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της καριέρας του), προχωρά σε ένα απόλυτα ρεαλιστικό ύφος ζωγραφίζοντας φιγούρες και νεκρές φύσεις και γίνεται φίλος με τον Balthus.
Μετά τα 60ς θα ζωγραφίσει μεγάλα τρίπτυχα κυρίως με καθημερινές σκηνές και θέματα με τα οποία είχε πάντα εμμονή.
Όμως η όρασή του χειροτέρευε βαθμιαία και το 1983 τυφλώθηκε εντελώς.
Ως το θάνατό του εξέδωσε 3 βιβλία για την τέχνη, τα οποία υπαγόρευε.
Είχε παντρευτεί 4 φορές. Η τρίτη του γυναίκα ήταν η κόρη της Peggy Guggenheim.
Η στροφή του στην παραστατική τέχνη επηρέασε καλλιτέχνες όπως ο Lichtenstein κ.ά.
Αυτοπροσωπογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου