Αμερικανός ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης.
Γεννήθηκε στο Σικάγο σε καλλιτεχνική οικογένεια (ο πατέρας του ήταν ζωγράφος) και είχε δίδυμο αδελφό.
Αρχικά ο πατέρας τους δίδασκε ζωγραφική και στα δύο αδέλφια.
"Ο φιλόσοφος": Πρώιμο πορετέτο
Από το 1915 σπούδασε σε διάφορα πανεπιστήμια όχι μόνο τέχνη και το 1918 αποφάσισε να αφοσιωθεί σ’ αυτή.
Στον Α’ παγκόσμιο στάλθηκε στη Γαλλία στο ιατρικό σώμα. Εκεί έφτιαξε σχέδια με επεμβάσεις, τραύματα κλπ. που ο ίδιος είχε δει. Πολλοί κριτικοί έγραψαν ότι τα έργα αυτά υπήρξαν καταλύτες για το μελλοντικό ενδιαφέρον του για το μακάβριο και τη φθορά της σάρκας.
Μεταξύ 1920-23 σπούδασε τέχνη δίχως διακοπές πλέον στo Σικάγο, όπως και ο αδελφός του. Το 1925 νοίκιασαν μαζί ένα εργαστήριο στη Φιλαδέλφεια.
Από τότε εμφανίζεται το χαρακτηριστικό «μπαρόκ» ύφος του με την ωμή παρουσίαση της ανθρώπινης κατάστασης (και της βαθμιαίας φθοράς), που ξενίζει το κοινό και προκαλεί συζητήσεις.
Η έκθεση ενός έργου του το 1929 στο μουσείο του Toledo (των ΗΠΑ) προκάλεσε διαδηλώσεις υπέρ και κατά. Γενικά η παραδοξότητα και η «απωθητικότητα» του έργου του δεν του απέφερε ιδιαίτερο οικονομικό όφελος.
Στα 30ς πήρε μέρος σε ειδικό κρατικό πρόγραμμα για καλλιτέχνες που έφτιαχναν δημόσια έργα.
Η δουλειά του απεικονίζει καταβεβλημένους ανθρώπους που υποφέρουν, σε αντίθεση με την ωραιοποιημένη «αγροτική» εικόνα των ΗΠΑ που παρουσίαζαν την ίδια εποχή οι regionalists (Wood, Lee κλπ.)
Στα 40ς συνεργάστηκαν με τον αδελφό του σε έργα για το φιλμ του 1945 «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» (η πρώτη εικόνα).
Το τελευταίο μέρος της καριέρας του κυριαρχείται από πορτρέτα και αυτοπροσωπογραφίες, αλλά και θέματα του Φαρ Ουέστ, καθώς για κάποια χρόνια ζούσε σε φάρμα.
Το έργο του, στην πρώτη τουλάχιστον φάση του, είναι σκοτεινό και μακάβριο, καθώς οι άνθρωποι παρουσιάζονται να υποφέρουν, ενώ η σάρκα τους μοιάζει να σαπίζει.
Χρησιμοποιούσε μια πολύ χρονοβόρα τεχνική δικής του έμπνευσης, ενώ αρκετά έργα του ήταν πολύ μεγάλα.
That Which I Should Have Done I Did Not Do (The Door)
Οι τίτλοι τους είναι μακροί και παράξενοι.
I Walk To and Fro Through Civilization and I Talk As I Walk (Follow Me, The Monk)
(παραδείγματα τίτλων έργων του)
Ο ωμός και «στα άκρα» ρεαλισμός του, που φτάνει να δημιουργεί σχεδόν φανταστικές εικόνες, έκανε πολλούς να τον κατατάξουν στον μαγικό ρεαλισμό.
The temptations of Saint Anthony
Τρεις αυτοπροσωπογραφίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου