Ιταλός μανιεριστής ζωγράφος, το αληθινό όνομα του οποίου ήταν Jacopo Robusti.
Γεννήθηκε και έζησε όλη του σχεδόν τη ζωή στη Βενετία.
Δεν έχουμε στοιχεία για την εκπαίδευσή του, αν και κάποιες πηγές αναφέρουν ότι μαθήτευσε στο εργαστήριο του Tiziano, από το οποίο εκδιώχτηκε είτε επειδή ο δάσκαλός του ζήλευε είτε επειδή δεν κατανοούσε το έργο του. Μετά το θάνατο του Τιτσιάνο, αυτός και ο Βερονέζε θεωρούνταν οι σημαντικότεροι βενετοί ζωγράφοι.
Γύρω στο 1550 ήταν τόσο γνωστός που για να ανταποκριθεί στις παραγγελίες απέκτησε μεγάλο εργαστήριο, στο οποίο, μεταξύ άλλων, δούλευαν δύο γιοι του και η κόρη του, που είναι μια από τις πρώτες γυναίκες ζωγράφους.
Παρά την επιτυχία του, το έργο του δεν ήταν αποδεκτό από μεγάλο μέρος των κριτικών της εποχής και της αριστοκρατίας επειδή ξέφευγε από τους καθιερωμένους κανόνες αισθητικής.
Ζωγράφιζε κυρίως για απλούς πολίτες, ζητώντας μερικές φορές ως αμοιβή μόνο το κόστος των υλικών ή και δίχως αμοιβή, καθώς επιθυμούσε περισσότερο να αναγνωριστεί το έργο του παρά να πλουτίσει.
Είχε αποκτήσει το παρατσούκλι Furioso (=ορμητικός, μαινόμενος), λόγω του πάθους με το οποίο ζωγράφιζε.
Φιλοτέχνησε κυρίως θρησκευτικά θέματα, αλλά και πορτρέτα και μυθολογικές σκηνές, με προσωπικό ύφος: Οι συνθέσεις είναι πολύπλοκες και συνήθως πολυπρόσωπες, οι φιγούρες, σε ασυνήθιστες στάσεις, είναι ζωγραφισμένες από παράξενες γωνίες - με ιδιαίτερη προτίμηση σε σώματα που ίπτανται, οι προοπτικές ιλιγγιώδεις, οι πινελιές συχνά αδρές και οι φωτισμοί πολύ ιδιαίτεροι (ή και εξωπραγματικοί).
Η ταχύτητα με την οποία ζωγράφιζε δίχαζε τους τότε κριτικούς, καθώς θεωρούσαν τα έργα του «πρόχειρα».
Σήμερα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους του μανιερισμού, ενώ αποτελεί βασική επιρροή για τον Greco.
