Έλληνας ζωγράφος, γλύπτης και χαράκτης.
Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ανάμεσα στους δασκάλους του ήταν και ο Παρθένης).
Έντονα πολιτικοποιημένος, σχεδίαζε αφίσες και γκράφιτι για την ΕΠΟΝ και έκανε γκράφιτι.
Προσποιήθηκε τον τρελό για να μην καταταγεί στον Εθνικό Στρατό στη διάρκεια του Εμφύλιου, πράγμα που του στοίχισε υποχρεωτική νοσηλεία σε στρατιωτικά νοσοκομεία.
Αρχικά υπήρξε από τους πρωτοπόρους της ελληνικής αφηρημένης τέχνης, προκαλώντας σκάνδαλο στη συντηρητική τότε ελληνική κριτική, ενώ το 1949 συμμετείχε στην αφαιρετική ομάδα των «Ακραίων» (με τον Αλέκο Κοντόπουλο μεταξύ άλλων).
Στη συνέχεια πέρασε μια εξπρεσιονιστική φάση.
Το 1954 έφυγε στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του και έζησε εκεί για 20 χρόνια.
Το 1967 εγκαταλείπει την αφαιρετική τέχνη και επινοεί για πρώτη φορά τα διάσημα «ανθρωπάκια» του, γεωμετρικές, στυλιζαρισμένες ασπρόμαυρες και πανομοιότυπες φιγούρες με κοστούμι.
Τα χρησιμοποιεί με κριτική και ειρωνική διάθεση σε πίνακες και γλυπτά σε ποικίλες συνθέσεις, δημιουργώντας «ανθρώπινα τοπία», σχολιάζοντας έτσι κοινωνικές καταστάσεις και κυρίως τη μαζικοποίηση και το απρόσωπο που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Συνέχισε τη δουλειά αυτή ως το θάνατό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου