Καλλιτέχνης από τη Βενεζουέλα, γεννημένος στο Καράκας.
Στη νεότητά του έκανε διάφορες δουλειές, μεταξύ άλλων ως λιθογράφος και στη διαφήμιση.
Γνώρισε τον ζωγράφο Reveron και το 1949 σπούδασε για 2 χρόνια σε σχολή τέχνης στο Καράκας.
Εξέθεσε για πρώτη φορά το 1951 και, κερδίζοντας ένα βραβείο, πήγε στο Παρίσι για 10 μήνες, αλλά τελικά έμεινε για χρόνια.
Όταν επέστρεψε στη χώρα του διακρίθηκε αμέσως και το 1957 έλαβε ειδική μνεία στη Biennale του Sao Paulo.
Το 1958 εκπροσώπησε με άλλους καλλιτέχνες τη χώρα του στη Μπιενάλε της Βενετίας.
Συνέχισε να διακρίνεται και να βραβεύεται στα 60ς.
Μεταξύ 1965-70 εγκατέλειψε τη ζωγραφική για να πειραματιστεί με τον κινηματογράφο, ενώ σχεδίασε και σκηνικά για το θέατρο.
Από το 1971 που επέστρεψε σ’ αυτή πειραματίστηκε με εγκαταστάσεις, τοιχογραφίες κ.ά., οργανώνοντας μάλιστα και πολυθεάματα.
Ανήσυχος καλλιτέχνης, συνέχισε να πειραματίζεται ακούραστα, να αλλάζει συχνά ύφος, να εξερευνά νέα μέσα έκφρασης, έχοντας ως μόνη σταθερά το μότο ότι «προσπαθεί να δημιουργήσει ένα χώρο όπου, μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, τα πάντα συμβαίνουν ή μπορούν να συμβούν».
Έγινε γνωστός και εκτός της χώρας του και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της Λατινικής Αμερικής.
Αρκετά έργα του είναι πολιτικοποιημένα, ενώ οι επιρροές του εκτείνονται από τον Velasquez ως το σινεμά και τα νέα μέσα.
Ζει μεταξύ Καράκας και Νέας Υόρκης.
Έργα του 21ου αιώνα
Στα 93 του συνέχιζε να εργάζεται και να δίνει συνεντεύξεις.
Αυτοπροσωπογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου