ANTOINE WATTEAU (1684-1721)

 

Γάλλος ζωγράφος και σχεδιαστής που ανανέωσε το «βαρύ» μπαρόκ και το οδήγησε προς το πιο ανάλαφρο και ρεαλιστικό ροκοκό. 

 

Γεννήθηκε σε μικρή πόλη και δείχνοντας από νωρίς ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, μαθήτευσε σε έναν ντόπιο ζωγράφο. 

 

Το 1702 πήγε στο Παρίσι, όπου αρχικά ασχολήθηκε με τη ζωγραφική θεατρικών σκηνικών. Στη συνέχεια προσλήφθηκε σε ζωγραφικό εργαστήριο, όπου έφτιαχνε αντίγραφα από ολλανδικά έργα με καθημερινές σκηνές. 

 

Το 1705 γίνεται βοηθός του ζωγράφου Gillot, όπου γνωρίζει την ιταλική commedia dell’arte και τις υπαίθριες παραστάσεις και μαγεύεται απ’ αυτήν. Θα αποτελέσει ένα από τα βασικά του θέματα. 

 

Επηρεάζεται επίσης από τον Rubens και τη σχολή της Βενετίας, όπου το χρώμα και η κίνηση υπερτερούν της φόρμας και ζωγραφίζει τα πρώτα σημαντικά έργα του. 

 

Το 1712 γίνεται δόκιμο μέλος της Ακαδημίας και το 1717 πλήρες μέλος. Το λεγόμενο «reception piece” (το έργο το οποίο δείχνουν για να κριθούν αν θα γίνουν πλήρη μέλη), θεωρείται ένα από τα αριστουργήματά του, η ¨Επιβίβαση για τα Κύθηρα». 

 

Γίνεται γνωστός, όμως οι πελάτες του δεν είναι αριστοκράτες, αλλά κυρίως αστοί, πλούσιοι έμποροι ή συλλέκτες. 

 

Πέθανε μόλις 36 ετών υποφέροντας από κακή υγεία σε όλη του τη ζωή. 

 

L'Enseigne de Gersaint. Θεωρείται το τελευταίο του σημαντικό έργο

Τα αγαπημένα του θέματά του είναι οι υπαίθριες σκηνές σε ειδυλλιακά, βουκολικά τοπία και οι σκηνές από το ιταλικό θέατρο. 

 

Πολλά από τα έργα του θεωρούνται συμβολικά και έχουν γίνει αντικείμενα διαφόρων ερμηνειών. 

 

Υπήρξε επίσης πολύ παραγωγικός και εξαιρετικός σχεδιαστής (πολλοί αγόραζαν και συνέλεγαν σχέδιά του). 

 

 

Θεωρείται ο εμπνευστής του είδους fetes galantes (υπαίθριες γιορτές με θεατρικό «πνεύμα»).