Γερμανός ζωγράφος γεννημένος στο Βερολίνο.
Τόσο ο ένας παππούς του όσο και ο πατέρας του ήταν ζωγράφοι.
Αρχικά εκπαιδεύτηκε ως «διακοσμητικός» ζωγράφος στην δουλειά του πατέρα του. Μεταξύ 1918-24 σπούδασε στη Σχολή Τέχνης του Βερολίνου και ταξίδεψε πολύ στην Ευρώπη.
Σύντομα ανέπτυξε το προσωπικό του ύφος, επηρεασμένο τόσο από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό όσο και από τη Νέα Αντικειμενικότητα (Neue Sachlichkeit), που ήταν πιο ρεαλιστική. Το αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί και ως μαγικός ρεαλισμός.
Τα θέματά του ήταν ατμοσφαιρικά τοπία, σκηνές από τη ζωή του Βερολίνου των 20ς και 30ς (από μπαρ, πάρκα, δρόμοι κλπ.), πορτρέτα και θρησκευτικά έργα.
Έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση το 1927, η οποία υπήρξε πολύ επιτυχημένη.
Αρνήθηκε μια θέση διδασκαλίας σε πανεπιστήμιο για να ασχοληθεί τόσο με τη ζωγραφική του, όσο και με τη διακόσμηση ναών, στην οποία είχε γίνει εξπέρ.
Το 1932, όταν οι ναζί όδευαν προς την εξουσία, μετακόμισε στο Σάλτζμπουργκ και κατάφερε να εκπροσωπήσει τη Γερμανία στη Μπιενάλε της Βενετίας του 1936.
Ωστόσο το 1937 τα έργα του κατατάχτηκαν στην «εκφυλισμένη τέχνη» (Degenerate art), αποσύρθηκαν από τις δημόσιες συλλογές και του απαγορεύτηκε να ζωγραφίζει.
Το 1946 έγινε αυστριακός υπήκοος. Μετά τον πόλεμο έφτιαχνε τοιχογραφίες για εκκλησίες και πίνακες, ζώντας πάντα στο Σάλτζμπουργκ.
Στα τελευταία χρόνια του επέστρεφε όλο και περισσότερο σε παλιά θέματά του, κυρίως στις βερολινέζικες σκηνές των 20ς και 30ς.
Χαρακτηριστικά έργα του είναι οι στυλιζαρισμένες προσωπογραφίες του, με δραματικές, παράδοξες εκφράσεις, που συχνά θυμίζουν καρικατούρες.
Αυτοπροσωπογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου