"Γυναίκες που θρηνούν". Έργο που αποτυπώνει το κλίμα στη χώρα από τα τραγικά γεγονότα του 1947.
Σημαντικός για τη χώρα του νδός καλλιτέχνης, κριτικός και συγγραφέας γεννημένος κοντά στο Ραβαλπίντι του σημερινού Πακιστάν.
Οι γονείς του ήταν μορφωμένοι και τον υποστήριξαν στην επιθυμία του να ασχοληθεί με την τέχνη.
Άρχισε να εκθέτει από το 1946.
Τα γεγονότα του 1947 (διαμελισμός της Ινδίας σε Ινδία και Πακιστάν) δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στην οικογένεια, που διέφυγε από τη Λαχόρη για να γλυτώσει από σφαγές. Η θλίψη που απλώθηκε στη χώρα αποδόθηκε σε αρκετά έργα του.
Το 1949 πήγε στο Δελχί, όπου δίδαξε τέχνη στο εκεί College of Art ως τις αρχές των 80ς. Υπήρξε επίσης από τους ιδρυτές μιας ιστορικής μοντέρνας ομάδας καλλιτεχνών που ιδρύθηκε εκεί το 1949.
Ως curator επιμελήθηκε μερικές σημαντικές για τη χώρα εκθέσεις στην Εθνική Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης κ.α.
Δεκαετία 70
Φιλοτέχνησε τοπία, πορτρέτα και σκηνές πλήθους. Σε κάποιες από τις τελευταίες αποτυπώνει τον ανθρώπινο πόνο και τα βάσανα του λαού του. Αρκετά αργότερα ζωγράφισε ορεινά τοπία από το Κασμίρ, που αγαπούσε πολύ και επισκεπτόταν συχνά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου