ALFRED STEVENS (1823-1906)

 

Βέλγος ζωγράφος γεννημένος στις Βρυξέλλες σε οικογένεια σχετική με την τέχνη. 

 

Από πολύ μικρός συναντούσε σημαντικούς καλλιτέχνες και ανθρώπους γενικότερα. 

 

Το 1837 πέθανε ο συλλέκτης πατέρας του κι εκείνος άφησε το σχολείο και άρχισε να φοιτά στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών. 

 

 

Το 1843 πήγε στο Παρίσι και σπούδασε στην Beaux-Arts. 

 

Αρχικά τον επηρέασαν οι καθημερινές σκηνές των Ολλανδών δασκάλων του 17^ου αιώνα. 

 

Εξέθεσε για πρώτη φορά το 1851 στο Salon των Βρυξελλών. Κέρδισε τρίτο μετάλλιο στο παρισινό Salon του 1853 και ακολούθησαν και άλλες διακρίσεις. 

 

 

Άρχισε να ζωγραφίζει καθημερινές σκηνές που απεικόνιζαν φτωχούς και κατατρεγμένους ανθρώπους, με τις οποίες έγινε αρχικά γνωστός.

 

 

Ωστόσο σύντομα στράφηκε προς την απεικόνιση της «μοντέρνας ζωής» και κυρίως των κομψών γυναικών της. Με τα έργα αυτά, ιδιαίτερα μετά το 1857, έγινε πολύ περισσότερο γνωστός και δημοφιλής. 

 

Υπήρξε μέλος των καλλιτεχνικών κύκλων του Παρισιού και γνώριζε ανθρώπους όπως ο Αλέξανδρος Δουμάς ή Θεόφιλος Γκοτιέ. Το 1858 παντρεύτηκε μια πλούσια βελγίδα, η οποία έγινε πολλές φορές μοντέλο του. Μάρτυρας στην τελετή ήταν ο Dalecroix.

 

Στα 1860ς υπήρξε εξαιρετικά επιτυχημένος, κυρίως λόγω των κομψών, μοντέρνων γυναικών που ζωγράφιζε. 

 

Στα έργα του διακρίνεται η αγάπη του για τη γιαπωνέζικη τέχνη, καθώς συχνά απεικονίζονται ιαπωνικά χαρακτικά, μάσκες, κιμονό κλπ. 

 

Φίλοι του πλέον ήταν σημαντικότατοι ζωγράφοι (Manet, Degas, Morisot, Whistlerκ.ά.), αλλά και ο Baudelaire. 

 

Κέρδισε πολλές διακρίσεις και βραβεία, αλλά έχαιρε και μεγάλης κριτικής αποδοχής. Στα 80ς, αν και συνέχισε να πουλά πολλά έργα, είχε οικονομικά προβλήματα λόγω κακής διαχείρισης και επενδύσεων των χρημάτων του. 

 

Από το 1880 ζωγράφιζε και τοπία από γνωστά παραθαλάσσια θέρετρα όπου περνούσε τα καλοκαίρια του (και για λόγους υγείας). Σ’ αυτά φαίνεται η επιρροή του ιμπρεσιονισμού. 

 

Το 1900 η Beaux-Arts του Παρισιού οργάνωσε μεγάλη και επιτυχημένη έκθεσή του, που ήταν η πρώτη αναδρομική εν ζωή καλλιτέχνη που είχε γίνει εκεί. Ωστόσο παρά τις μεγάλες του επιτυχίες πέθανε μόνος ζώντας σε ταπεινά δωμάτια. 

 

Το ύφος του παρέμεινε κλασικό, παρά τις λίγες ιμπρεσιονιστικές επιδράσεις που αναφέραμε. 

 

 Ο ζωγράφος και το μοντέλο του

 

 

Αυτοπροσωπογραφία στα 14 του χρόνια

 

Αυτοπροσωπογραφία