AARON DOUGLAS (1899-1979)

Αφροαμερικανός ζωγράφος, εικονογράφος και εκπαιδευτικός, από τις κεντρικές φιγούρες της Αναγέννησης του Χάρλεμ. 

 

Γεννήθηκε στο Κάνσας. Η μητέρα του ήταν ερασιτέχνης ζωγράφος. Παρακολουθώντας την δημιουργήθηκε το πάθος του για την τέχνη. 

 

Μετά το σχολείο πήγε στο Detroit, όπου έκανε διάφορες δουλειές ενώ παρακολουθούσε δωρεάν μαθήματα τέχνης, ενώ, μετά το 1918, φοίτησε σε σχετικό κολλέγιο. 

 

Τελικά αποφοίτησε το 1922 από το πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα. 

 

Το 1923 άρχισε να διδάσκει τέχνη σε γυμνάσια. Το 1925 πήγε στο Χάρλεμ, όπου ένας γερμανός ζωγράφος τον έπεισε να μείνει εκεί (ήθελε να πάει στο Παρίσι), να ασχοληθεί με αφροκεντρικά θέματα και να εξοικειώσει τους μαύρους με την τέχνη. 

 

Συνεργάστηκε με βασικούς μαύρους διανοούμενους που έγραφαν για φυλετικά ζητήματα (Du Bois, Locke κ.ά.), με το σημαντικό περιοδικό που The Crisis που εξέδιδε ο πρώτος και εικονογράφησε σχετικά περιοδικά, αλλά και περιοδικά εκτός της μαύρης κουλτούρας. 

 

Το 1927 έκανε την πρώτη του τοιχογραφία για ένα κλαμπ στο Χάρλεμ. 

 

Χάρη σε μια υποτροφία μελέτησε το 1928 μοντέρνα και αφρικάνικη τέχνη και από το 1930 έκανε τοιχογραφίες σε διάφορες αμερικάνικες πόλεις (Nashville, Chicago κ.α.) Το 1931 έμεινε για ένα χρόνο στο Παρίσι. 

 

Στα μέσα των 30ς επέστρεψε στο Χάρλεμ, γράφτηκε για λίγο στο Κομουνιστικό Κόμμα και η τέχνη του έγινε πιο πολιτική.

 

 Το 1934 έκανε τις σημαντικότερες τοιχογραφίες του στη Νέα Υόρκη, με θέμα την ιστορία των μαύρων από τα χρόνια της σκλαβιάς ως τη σύγχρονή του εποχή. 

 

Μετά το 1937 επισκέφτηκε και δίδαξε σε μαύρα πανεπιστήμια των νότιων πολιτειών των ΗΠΑ, αλλά και νησιών της Καραϊβικής, όπου ζωγράφισε έργα από τη ζωή εκεί. 

 

Μετά το 1940 δίδασκε σε πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης και του Nashville, όπου πέθανε. 

 

Είναι από τους πρωτοπόρους του αφροαμερικάνικου μοντερνισμού και στο έργο του συνδύασε – επίσης από τους πρώτους - μοντέρνα στοιχεία και επιρροές από την αφρικάνικη παραδοσιακή τέχνη. 

 

Όταν κάνει πορτρέτα το ύφος του είναι πιο παραδοσιακό, ενώ στις τοιχογραφίες και τις εικονογραφήσεις του γίνεται πιο μοντέρνος. 

 

Απεικονίζει τους ανθρώπους ως σιλουέτες, έχει στοιχεία κυβισμού και πάντοτε στο επίκεντρο βρίσκεται η σχέση και η συγγένεια αφρικανών και αφροαμερικανών. 

 

 

 

Αυτοπροσωπογραφία