Έλληνας καλλιτέχνης γεννημένος στην Αθήνα.
Η ζωγραφική τον ενδιέφερε από τα μαθητικά του χρόνια, αλλά δεν έκανε ποτέ επίσημες σπουδές τέχνης.
Μεταξύ 1958-60 έζησε στο Παρίσι, όπου έγινε στενός φίλος με τον Τσίγκο και γνώρισε, μεταξύ άλλων, τον Giacometti.
Το 1968 πήγε με γερμανική υποτροφία στο Βερολίνο. Σχετίστηκε στενά με την πόλη, έμεινε κυρίως εκεί ως το 1984 και έγινε φίλος με τον Κωνσταντίνο Ξενάκη.
Έκανε την πρώτη του ατομική στην Αθήνα το 1965.
Στη συνέχεια εξέθετε τακτικά (και ζούσε) τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Το 1998 έγινε μεγάλη (μεταθανάτια) αναδρομική του έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη, ενώ το 2003 έγινε αντίστοιχη έκθεση στη Neue Nationalgalerie του Βερολίνου.
Ανήσυχος, επαναστάτης και αντισυμβατικός ως προσωπικότητα, έζησε μποέμικα και συχνά με καταχρήσεις.
Η δουλειά του ξεκινά από μεγάλα ασπρόμαυρα, αφηρημένα σχέδια (τα αποκαλούσε «τσίκι τσίκι»).
Αργότερα περνά σε συνθέσεις με έντονα χρώματα και συγκεκριμένα, επαναλαμβανόμενα σύμβολα (ήλιος, πουλί, μάτι, καρδιές, βέλη, καραβάκια κλπ.)
Επίσης χρησιμοποίησε επανειλημμένα τη βαλίτσα σε διαφορετικών ειδών έργα, ως σύμβολο αιώνιας φυγής.
Στην επόμενη φάση της δουλειάς του αρχίζει να ενσωματώνει στα έργα του ευτελή αντικείμενα (φθαρμένα ξύλα, πλαστικά λουλούδια κλπ.) και προχρά σε κατασκευές με ενσωματωμένα αντικείμενα και κολλάζ.
Ασχολήθηκε επίσης με την εικονογράφηση και τη σκηνογραφία.
Είναι από τους πλέον πρωτότυπους και προσωπικούς Έλληνες καλλιτέχνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου