ERNST WILHELM NAY (1902-1968)

 

Γερμανός ζωγράφος από το Βερολίνο. 

Μετά το 1921, που τελείωσε τις βασικές σπουδές του, έκανε διάφορες δουλειές και ζωγράφιζε αυτοπροσωπογραφίες και τοπία. 

Το 1924 παρουσιάστηκε στον Hoffer, που δίδασκε στο College of Fine Arts στο Βερολίνο, με 3 έργα του. Αυτός αναγνώρισε το ταλέντο του και τον δέχτηκε στην τάξη του. 

Αποφοίτησε το 1928. 

Το 1930, χάρη σε μια υποτροφία, έμεινε σε νησί της Δανίας, όπου φιλοτέχνησε θαλασσινά τοπία, ενώ με άλλη πήγηε στη Ρώμη, όπου δημιούργησε σπυρεαλιστικά / αφηρημένα έργα. 

Άρχισε να εκθέτει στα 30ς. Η πρώτη σημαντική του περίοδος είναι το 1935-36. 

Το 1937 δύο έργα του συμπεριλήφθηκαν στην περιβόητη ναζιστική έκθεση Degenerate Art. 

• Πρώιμο έργο

Με οικονομική βοήθεια από τον Munch ταξίδεψε το 1937-38 στη Νορβηγία, όπου ζωγράφισε θαλασσσινά τοπία. 

Το 1940 στρατεύτηκε και στάλθηκε στη Γαλλία. 

Μετά τον πόλεμο δημιούργησε σειρές από έργα (Fugal Pictures κ.ά.) Το 1951 μετακόμισε στην Κολωνία, όπου έζησε ως το τέλος του. 

Η ζωγραφική του χωρίζεται σε πολλές περιόδους, με σημαντικότερες τις αφηρημένες. 

Από τις πλέον γνωστές είναι αυτή μεταξύ 1954-62, όπου δημιούργησε έργα με πλούσιο χρώμα και σε γενικές γραμμές στρογγυλά σχήματα, που θυμίζουν άνθη.

ERNST FUCHS (1930-2015)

 

Αυστριακός ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης, αρχιτέκτονας, σκηνογράφος, συγγραφέας και συνθέτης, υπήρξε από τους βασικούς ιδρυτές της λεγόμενης Vienna School of Fantastic Realism. 

Γεννημένος στη Βιέννη, μπήκε το 1945 στην Ακαδημία Καλών Τεχνών, όπου γνώρισε μια ομάδα συμφοιτητών του, με τους οποίους αργότερα θα ίδρυε το κίνημα που προαναφέραμε – αν και υπήρξε μέλος και άλλων καλλιτεχνικών ομάδων. 

Αρχικά επηρεάστηκε από τους Klimt και Schiele και αργότερα από Γερμανούς εξπρεσιονιστές κ.ά. 

Ωστόσο καθοριστική ήταν και η επιροή παλιών «βόρειων» δασκάλων όπως οι Durer, Grunewald, Altdorfer κλπ. Από αυτούς δανείστηκε αρχικά και ανέπτυξε στη συνέχεια μια ιδιαίτερη τεχνική που προσδίδει ξεχωριστή λάμψη στα έργα του. 

Μεταξύ 1950-61 έζησε κυρίως στο Παρίσι ταξιδεύοντας συχνά στις ΗΠΑ, Ισραήλ κ.α. 

Έχοντας θρησκευτικές ανησυχίες μελέτησε θρησκευτικά και μυστικιστικά κείμενα, τους αλχημιστές και τον Jung, ενώ βασικές επιρροές του τότε ήταν οι Van Eyck και Fouquet.

Έγινε μοναχός το 1957 σε καθολικό μοναστήρι της Ιερουσαλήμ, όπου φιλοτέχνησε θρησκευτικά έργα. 

Το 1958 άνοιξε γκαλερί στη Βιέννη για να προωθήσει νέους καλλιτέχνες του κινήματος, ενώ με τους Hunderwasser και Rainer ίδρυσαν τη σχολή / χώρο μελέτης και δημιουργίας Pintorarium. 

Επέστρεψε στη Βιέννη το 1961. 

Επινόησε δικές του θεωρίες για την τέχνη και το στιλ (σχετικό βιβλίο του κυκλοφόρησε το 1966), ενώ στη συνέχεια έγραψε και άλλα. 

Το 1972 αγόρασε την ετοιμόρροπη βίλλα του αρχιτέκτονα Otto Wagner, την ανακαίνισε και το 1988 τη μετέτρεψε σε μουσείο του έργου του. 

Δημιούργησε αρκετούς κύκλους χαρακτικών. 

Μετά το 1970 ασχολήθηκε και με τη γλυπτική, ενώ μετά το 1974 και με τη σκηνογραφία - κυρίως για όπερες - και με το βιομηχανικό ντιζάιν. 

Το 1993 έγινε μεγάλη αναδρομική του στο μουσείο της Αγίας Πετρούπολης (ήταν ένας από τους πρώτους δυτικούς καλλιτέχνες που τιμήθηκε στη Ρωσία μετά την πτώση του προηγούμενου καθεστώτος). 

Είχε 16 παιδιά (!) 

Το έργο του κινείται στο χώρο του φανταστικού και εκφράζει τις μεταφυσικές του ανησυχίες.

Πανοραμική άποψη του "Ναού της Αποκάλυψης" που έχει εικονογραφήσει στο Klagenfurt

Αυτοπροσωπογραφία

JACQUES CALLOT (περ. 1592-1635)

 

Γάλλος χαράκτης και σχεδιαστής της εποχής του μπαρόκ, από τους σημαντικότερους. 

 

Γεννήθηκε και πέθανε στο Nancy. Η οικογένειά του ήταν σημαντική, καθώς ο πατέρας του ήταν υψηλός αξιωματούχος του δουκάτου της Λοραίνης. 

 

Στα 15 του μαθήτευσε σε έναν χρυσοχόο, αλλά σύντομα πήγε στη Ρώμη, όπου διδάχτηκε χαρακτική από τον Γάλλο Thomassin που ζούσε εκεί. 

 

Μεταξύ 1612-21 έζησε στη Φλωρεντία, όπου έγινε ανεξάρτητος χαράκτης και εργάστηκε στην αυλή των Μεδίκων. 

 

Το 1621 επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου έζησε ως τον θάνατό του. 

 

Γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία. 

Λάμβανε παραγγελίες από τις αυλές της Λοραίνης (τότε ήταν ανεξάρτητη), της Γαλλίας και της Ισπανίας και από εκδότες του Παρισιού. 

 

Τα χαρακτικά του κυκλοφορούσαν σε όλη την Ευρώπη. Ο Rembrandt ήταν φανατικός συλλέκτης τους. 

 

Διέθετε εκπληκτική τεχνική, που υποστηριζόταν και από καινοτομίες που ο ίδιος εφηύρε. 

 

Ασχολήθηκε με ποικίλα θέματα που κατέγραφαν τη ζωή της εποχής του (στρατιώτες, ζητιάνοι, μεθυσμένοι, κλόουν κλπ.), τη ζωή στις Αυλές, αλλά και με θρησκευτικά ή πολεμικά θέματα. 

 

Πολλά από τα έργα του απεικονίζουν εκτενή τοπία στο φόντο τους. 

 

Οι γνωστότερες σειρές του είναι δύο που απεικονίζουν τις φρίκες και τη δυστυχία του πολέμου (18 χαρακτικά), οι οποίες επηρέασαν τον Goya στα αντίστοιχα έργα του και μια σειρά που απεικονίζει γκροτέσκους νάνους. 

 

Δημιούργησε συνολικά γύρω στα 1400 έργα!