LEANDRO BASSANO (1557-1622)

 

Ιταλός ζωγράφος στην πόλη Bassano del Grappa, απ’ όπου η οικογένεια πήρε το επώνυμό της. 

 

Ήταν νεότερος αδελφός και γιος αντίστοιχα των επίσης ζωγράφων Francesco και Jacopo Bassano. Ο πατέρας τους υπήρξε ο δάσκαλός τους στην τέχνη για να τον διαδεχτούν στο εργαστήριό του. 

 

Ο Francesco άνοιξε δικό του εργαστήριο στη Βενετία το 1575. Εκείνος συνέχισε να κάνει θρησκευτικά έργα, όπως ο πατέρας του, ωστόσο έγινε γνωστός και για τα πορτρέτα του. 

 

Ο πατέρας του ήθελε να μείνει στο εργαστήριο της πόλης του και τον κράτησε κοντά του ως τον θάνατό του το 1592. 

 

Λίγο μετά ο αδελφός του αυτοκτόνησε. 

 

Έτσι ο Leandro πήγε στη Βενετία και ανέλαβε το εργαστήριό του. 

 

Έγινε γρήγορα γνωστός ως πορτρετίστας και η δουλειά του επηρεάστηκε από τον επίσης Βενετό Tintoretto.

 

 Η επιτυχία του στη Βενετία μεγάλωνε διαρκώς. Το 1595 ο δόγης της πόλης του απένειμε τον τίτλο του ιππότη για να τον τιμήσει. 

 

Παρέμεινε επιτυχημένος ως τον θάνατό του. 

 

Εκτός από τα θρησκευτικά έργα και τα πορτρέτα φιλοτέχνησε καθημερινές σκηνές, μυθολογικά έργα και αλληγορίες. 

 

Πολλά από αυτά είναι πολυπρόσωπα. Κάποια έργα που αποδίδονται σ’ αυτόν είναι πιθανό να είναι άλλων βενετών ζωγράφων και αντιστρόφως. 

 

Ενώ διατήρησε την επιρροή της σχολής της Βενετίας, την εμπλούτισε με προσωπικό, λεπτό ύφος. 

 

Από τις γνωστές δουλειές του είναι ένας κύκλος από 12 πίνακες που αποδίδουν τους 12 μήνες. Στον ουρανό της κάθε σκηνής βρίσκεται το ζώδιο του μήνα.

 

 

 

 

Τρεις από τους 12 μήνες του

ALEKSANDRA EKSTER (ή EXTER) (1882-1949)

 

Ρωσίδα ζωγράφος και σχεδιάστρια γεννημένη στο Bialystok (σήμερα στην Πολωνία) σε εύπορη οικογένεια. 

 

Ο πατέρας της ήταν Λευκορώσος και η μητέρα της Ελληνίδα.  

 

Έλαβε εξαιρετική μόρφωση. Όταν ήταν μικρή η οικογένεια μετακόμισε στο Κίεβο, όπου σπούδασε τέχνη στην εκεί Καλών Τεχνών (αποφοίτησε το 1906). 

 

Το εργαστήριό της έγινε πόλος έλξης των σημαντικότερων πρωτοποριακών καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων του Κιέβου. 

 

Το 1908 πήρε μέρος σε σημαντική έκθεση με την πρωτοποριακή ομάδα Zvevo και παντρεύτηκε έναν επιτυχημένο δικηγόρο, που ανήκε στην ελίτ των διανοούμενων της πόλης. 

 

Μεταξύ 1908-1924 το ζεύγος έζησε σε διάφορες πόλεις (Κίεβο, Αγ. Πετρούπολη, Μόσχα, Οδησός, Παρίσι, Ρώμη). 

 

Το 1924 εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι, όπου έπαιρνε μέρος σε σημαντικές μοντέρνες εκθέσεις ήδη από το 1912. 

 

Αρχικά δίδαξε στην Academie Moderne και μεταξύ 1926-30 στη σχολή του Leger. 

 

Ζωγράφισε πολλές όψεις της πόλης με διαφορετικά στιλ. 

 

Συνδέθηκε φιλικά με Apollinaire, Picasso, Braque, G. Stein και πολλούς άλλους. 

 

Το σπίτι της συνδύαζε στοιχεία της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας και της λαϊκής ουκρανικής παράδοσης, με την οποία είχε ασχοληθεί σε βάθος. Το 1915-16 μάλιστα είχε εργαστεί σε εργαστήρια λαϊκής τέχνης σε χωριά της Ουκρανίας. 

 

Το έργο της, συνήθως με ζωηρά χρώματα, συνδυάζει κονστρουκτιβισμό, σουπρεματισμό, κυβισμό και Art Deco. 

 

Αποφεύγοντας να ανήκει αποκλειστικά σε μια σχολή, πειραματιζόταν διαρκώς, δημιουργώντας έτσι προσωπικό ύφος που συνδυάζει ποικίλες επιρροές. 

 

Παράλληλα σχεδίαζε κοστούμια για μπαλέτα, ρούχα (από το 1921 σχέδιά της για μόδα παράγονταν μαζικά), θεατρικά σκηνικά και διακοσμητικά έργα για τις γιορτές της επανάστασης. 

 

 

Από το 1933 άρχισε να δημιουργεί στο Παρίσι εικονογραφημένα πρωτότυπα χειρόγραφα, που αποτελούν τα σημαντικότερα έργα της ύστερης περιόδου της, ενώ εικονογραφούσε βιβλία, κυρίως ποίησης. 

 

Κατά τη διάρκεια του πολέμου έζησε με τον σύζυγό της, που πέθανε το 1945, σε μεγάλη φτώχεια. 

 

Υπήρξε από τις πλέον πολυσχιδείς, ανήσυχες και ενδιαφέρουσες προσωπικότητες της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας.