MARLENE DUMAS (1953-

 

Νοτιοαφρικάνα καλλιτέχνιδα γεννημένη στο Κέιπ Τάουν. 

 

Ως λευκή στη Νότια Αφρική υπήρξε από παιδί μάρτυρας του βάρβαρου συστήματος του apartheid. 

 

Άρχισε να ζωγραφίζει το 1973 και από την αρχή εξέφρασε τις πολιτικές της ανησυχίες και την κρίση ταυτότητας ως καταγόμενη από τους λευκούς ολλανδικής καταγωγής καταπιεστές Afrikaans.

 

Μεταξύ 1972-75 σπούδασε τέχνη στο πανεπιστήμιο της πόλης της και μετά στο Haarlem της Ολλανδίας. 

 

Το 1979 - 80 σπούδασε ψυχολογία στο Άμστερνταμ. 

 

 

Εδώ και καιρό ζει στην Ολλανδία. 

 

Είναι από τις γνωστότερες σύγχρονες εικαστικούς και έχει εκθέσει σε πολλές χώρες του κόσμου. Επίσης διδάσκει σε διάφορες ολλανδικές σχολές τέχνης. 

 

Έργα της βρίσκονται σε σημαντικά μουσεία όπως το MOMA της Νέας Υόρκης. 

 

Συχνά χρησιμοποιεί ως αναφορές φωτογραφίες πολαρόιντ φίλων ή εραστών, αλλά και φωτογραφίες από περιοδικά ή από πορνογραφικά έντυπα. 

 

Πολλά έργα της είναι πορτρέτα, όμως δεν «λειτουργούν» ως τέτοια, με την έννοια ότι δεν απεικονίζουν συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά εκφράζουν συναισθηματικές καταστάσεις στις οποίες μπορεί κανείς να βρεθεί. 

 

Άλλα εστιάζουν σε σημαντικά θέματα, όπως η σεξουαλικότητα και το φυλετικό θέμα, η βία και η τρυφερότητα, η αθωότητα και η ενοχή. 

 

 

Χρησιμοποιεί παραδοσιακές τεχνικές ζωγραφικής, άλλοτε με χαλαρή πινελιά και άλλοτε με περισσότερες λεπτομέρειες και επάλληλα χρωματικά στρώματα. 

 

Εκτός από τα πορτρέτα που προαναφέραμε (από βρέφη έως στριπτιζέζ) φιλοτεχνεί και φιγούρες της ποπ κουλτούρας.

 

 

 

 

Αυτοπροσωπογραφία

MICHAEL PARKES (1944-

 

Αμερικανός ζωγράφος γεννημένος στο Missouri. 

Σπούδασε χαρακτική  και ζωγραφική στο πανεπιστήμιο του Κάνσας. 

Ως φοιτητής γοητεύτηκε ιδιαίτερα από τη χαρακτική και έμαθε μερικές από τις πιο δύσκολες τεχνικές της. Πολλές από τις πρόσφατες δουλειές του είναι έγχρωμες λιθογραφίες σε περιορισμένα αντίτυπα. 

Η δουλειά του έχει θέματα που κινούνται στο χώρο της φαντασίας και του μαγικού ρεαλισμού. 

Για κάποιο διάστημα εγκατέλειψε την τέχνη και πήγε στην Ινδία μελετώντας τη μεταφυσική φιλοσοφία της (μέχρι σήμερα επισκέπτεται κάθε χρόνο με τη γυναίκα του μία συγκεκριμένη περιοχή της). 

Στη συνέχεια ανέπτυξε σταδιακά το ύφος του. 

Αρχικά ζωγράφιζε στο στιλ του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, επηρεασμένος από τους δασκάλους του. 

Σύντομα όμως άλλαξε ριζικά, δουλεύοντας ρεαλιστικά και με πολλές λεπτομέρειες. 

Τα έργα του συχνά έχουν μεταφυσικό κλίμα και χρησιμοποιεί καβαλιστικά ή ταντρικά σύμβολα. 

Πολλά από αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί ως εξώφυλλα σε περιοδικά επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού. 

Ασχολείται επίσης και με τη γλυπτική. 

Εδώ και χρόνια ζει στην Ισπανία. 

Η φιλοσοφία του είναι επηρεασμένη από την Ινδία.

ALFRED STEVENS (1823-1906)

 

Βέλγος ζωγράφος γεννημένος στις Βρυξέλλες σε οικογένεια σχετική με την τέχνη. 

 

Από πολύ μικρός συναντούσε σημαντικούς καλλιτέχνες και ανθρώπους γενικότερα. 

 

Το 1837 πέθανε ο συλλέκτης πατέρας του κι εκείνος άφησε το σχολείο και άρχισε να φοιτά στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών. 

 

 

Το 1843 πήγε στο Παρίσι και σπούδασε στην Beaux-Arts. 

 

Αρχικά τον επηρέασαν οι καθημερινές σκηνές των Ολλανδών δασκάλων του 17^ου αιώνα. 

 

Εξέθεσε για πρώτη φορά το 1851 στο Salon των Βρυξελλών. Κέρδισε τρίτο μετάλλιο στο παρισινό Salon του 1853 και ακολούθησαν και άλλες διακρίσεις. 

 

 

Άρχισε να ζωγραφίζει καθημερινές σκηνές που απεικόνιζαν φτωχούς και κατατρεγμένους ανθρώπους, με τις οποίες έγινε αρχικά γνωστός.

 

 

Ωστόσο σύντομα στράφηκε προς την απεικόνιση της «μοντέρνας ζωής» και κυρίως των κομψών γυναικών της. Με τα έργα αυτά, ιδιαίτερα μετά το 1857, έγινε πολύ περισσότερο γνωστός και δημοφιλής. 

 

Υπήρξε μέλος των καλλιτεχνικών κύκλων του Παρισιού και γνώριζε ανθρώπους όπως ο Αλέξανδρος Δουμάς ή Θεόφιλος Γκοτιέ. Το 1858 παντρεύτηκε μια πλούσια βελγίδα, η οποία έγινε πολλές φορές μοντέλο του. Μάρτυρας στην τελετή ήταν ο Dalecroix.

 

Στα 1860ς υπήρξε εξαιρετικά επιτυχημένος, κυρίως λόγω των κομψών, μοντέρνων γυναικών που ζωγράφιζε. 

 

Στα έργα του διακρίνεται η αγάπη του για τη γιαπωνέζικη τέχνη, καθώς συχνά απεικονίζονται ιαπωνικά χαρακτικά, μάσκες, κιμονό κλπ. 

 

Φίλοι του πλέον ήταν σημαντικότατοι ζωγράφοι (Manet, Degas, Morisot, Whistlerκ.ά.), αλλά και ο Baudelaire. 

 

Κέρδισε πολλές διακρίσεις και βραβεία, αλλά έχαιρε και μεγάλης κριτικής αποδοχής. Στα 80ς, αν και συνέχισε να πουλά πολλά έργα, είχε οικονομικά προβλήματα λόγω κακής διαχείρισης και επενδύσεων των χρημάτων του. 

 

Από το 1880 ζωγράφιζε και τοπία από γνωστά παραθαλάσσια θέρετρα όπου περνούσε τα καλοκαίρια του (και για λόγους υγείας). Σ’ αυτά φαίνεται η επιρροή του ιμπρεσιονισμού. 

 

Το 1900 η Beaux-Arts του Παρισιού οργάνωσε μεγάλη και επιτυχημένη έκθεσή του, που ήταν η πρώτη αναδρομική εν ζωή καλλιτέχνη που είχε γίνει εκεί. Ωστόσο παρά τις μεγάλες του επιτυχίες πέθανε μόνος ζώντας σε ταπεινά δωμάτια. 

 

Το ύφος του παρέμεινε κλασικό, παρά τις λίγες ιμπρεσιονιστικές επιδράσεις που αναφέραμε. 

 

 Ο ζωγράφος και το μοντέλο του

 

 

Αυτοπροσωπογραφία στα 14 του χρόνια

 

Αυτοπροσωπογραφία