HUSSEIN MADI (1938-2024)

 

Λιβανέζος ζωγράφος, γλύπτης και χαράκτης γεννημένος σε πόλη στα νότια της χώρας.

 

Σπούδασε τέχνη στην Καλών Τεχνών της Βηρυτού και μετά στην αντίστοιχη της Ρώμης.

 

 Μεταξύ 1973-86 έζησε και ερεύνησε σε βάθος την κληρονομιά του αραβικού πολιτισμού και στις δύο αυτές πόλεις. 

 

Πρώιμο έργο

Επέστρεψε στο Λίβανο το 1986 και δίδαξε γλυπτική και χαρακτική σε πανεπιστήμιο εκεί. 

 

Έργα του δεν υπάρχουν μόνο σε αραβικά μουσεία και συλλογές, αλλά και σε πολλά δυτικά (British Museum, Los Angeles County Museum κ.α.) 

 

Πήρε μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας το 2003. 

 

Καλός και γρήγορος σχεδιαστής μπορεί να αποδώσει τα θέματα του με λίγες πινελιές.

 

 Γενικότερα το έργο του βασίζεται συχνά στα περιγράμματα των μορφών (συνήθως με παχιά γραμμή), δηλαδή στο σχέδιο, καθώς και στην αντίθεση ευθειών και καμπύλων γραμμών, που είναι «κατάλοιπο» της αραβικής τέχνης. 

 

Οι φόρμες του είναι απλοποιημένες και αφαιρετικές και τα χρώματα πλακάτα. 

 

Γενικά συνδυάζει τις αραβικές επιδράσεις, όπως η έντονη διακοσμητικότητα με αφηρημένα μοτίβα, με τη μοντέρνα τέχνη. 

 

Έχει κάνει άλλωστε και καθαρά αφηρημένα έργα. 

 

Τα γυναικεία πορτρέτα είναι από τα αγαπημένα του θέματα.   

 

Έχει τιμηθεί αρκετές φορές στην πατρίδα του, αλλά και στην Ιταλία.

 

 

Γλυπτό

IVAN KLIUN (1873-1943)

 Ρώσος καλλιτέχνης και θεωρητικός της πρωτοπορίας.

 

Γεννήθηκε σε μικρή πόλη, αλλά το 1881 η οικογένεια μετακινήθηκε για οικονομικούς λόγους στο Κίεβο και το 1890 σε περιοχή της σημερινής Πολωνίας. 

 

 

Πήρε την πρώτη του καλλιτεχνική εκπαίδευση στη Βαρσοβία, ενώ εργαζόταν ως λογιστής σε εργοστάσιο ζάχαρης.

Το 1898 μετακομίζει στη Μόσχα και από το 1903 σπουδάζει στο εργαστήριο ενός ζωγράφου.

Το 1907 γνωρίζει τον Malevitch, επηρεάζεται βαθιά και έρχεται σε επαφή με την ρωσική πρωτοπορία.

Έως τότε ζωγράφιζε συμβολιστικά. Εγκαταλείπει το ύφος αυτό και αρχίζει να πειραματίζεται με μοντέρνες μορφές.

Το 1913 εκθέτει με μια πρωτοποριακή ομάδα νέων καλλιτεχνών. Προσχωρεί στον κυβο-φουτουρισμό.

Το 1915 εικονογραφεί με λιθογραφίες και γράφει ένα μικρό κεφάλαιο για ένα βιβλίο που ασκεί έντονη κριτική στον συμβολισμό και στη γοητεία της παρακμής γενικότερα.

Από τότε προσχωρεί στον σουπρεματισμό του Μάλεβιτς, κάνει ανάγλυφα έργα και ασχολείται και με τη γλυπτική. Βοηθά επίσης ντόπιους τεχνίτες ή καλλιτέχνες σε ένα συνεταιρισμό που έδρευε στο χωριό Verbovka.

Υπήρξε συμπαθών της Οκτωβριανής επανάστασης, διορίστηκε σε κάποιες υψηλές θέσεις και μεταξύ 1918-21 δίδαξε στη σχολή VKHUTEMAS στη Μόσχα.

Έως τα μέσα των 20ς τα έργα του ήταν αφηρημένα γεωμετρικά. Στα τέλη της δεκαετίας επηρεάζεται από τον κυβισμό των Picasso – Braque και τελικά καταλήγει στον πουρισμό, επηρεασμένος από τον Γάλλο Ozenfant. Προσπαθεί πάντα να συνδυάσει τη ζωγραφική με τη γλυπτική, κατασκευάζοντας έγχρωμα αφηρημένα ανάγλυφα. 

Δημιουργεί πολύπλοκα κυβιστικά έργα και στη συνέχεια κυρίως νεκρές φύσεις στο ύφος του Ozenfant.

 

Σχεδιάζει επίσης φουτουριστικές εκδόσεις. 

 

Πορτρέτο του Μάλεβιτς

Σουπρεματισμός

Από τα μέσα των 30ς προωθείται από το κράτος ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός και, όπως πολλοί καλλιτέχνες της πρωτοπορίας, αναγκάζεται να συμβιβαστεί. 

 

Φτιάχνει ρεαλιστικές νεκρές φύσεις και τοπία και τα χαρίζει σε φίλους.   

Αυτοπροςωπογραφία