PETER BLAKE (1932-

 

Βρετανός καλλιτέχνης, πρωτοπόρος της pop art (η οποία ξεκίνησε αρχικά από τη Βρετανία και στη συνέχεια γιγαντώθηκε στις ΗΠΑ). 

 

On the balcony

Γεννήθηκε κοντά στο Λονδίνο και σπούδασε τέχνη στο εκεί Royal College of Art. 

 

Self portrait with budgets

Ήδη από τα τέλη των 50ς η ζωγραφική του περιλάμβανε εικόνες από διαφημίσεις, παλαιστές, μιούζικ χολ κλπ. 

 

Πήρε μέρος στην ιστορική έκθεση του 1961 “Young Contemporaries” με τους νεαρούς τότε Hockney και Kitaj. Υπήρξε ο πρώτος που η τέχνη του χαρακτηρίστηκε ως pop art (το 1962 πολλοί άλλοι βρετανοί παρόμοιου ύφους έγιναν γνωστοί λόγω ενός τηλεοπτικού προγράμματος). 

Λίγο αργότερα βρέθηκε στο επίκεντρο του λεγόμενου Swinging London των 60ς. Έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση το 1965. 

 

Το 1969 μετακόμισε στο Bath. Το ύφος του άλλαξε και άρχισε να ζωγραφίζει εικόνες από το αγγλικό φολκλόρ, ενώ εικονογράφησε την «Αλίκη» του Lewis Carrol. 

 

Το 1975 ιδρύει την Brotherhood of Ruralists, που κυρίως ζωγραφίζουν την αγγλική ύπαιθρο. 

 

Το 1979 επιστρέφει στο Λονδίνο. Επιβεβαιώνοντας την άμεση σχέση του με την ποπ κουλτούρα, έχει φιλοτεχνήσει πολλά εξώφυλλα γνωστών ροκ δίσκων, με γνωστότερο βέβαια για το περίφημο άλμπουμ των Beatles “Stg. Pepper’s…” (1967), που σχεδίασε μαζί με την τότε σύζυγό του Jan Haworth. 

 

Ακολούθησαν εξώφυλλα για τους Who, Eric Clapton, Oasis κ.ά. 

 

Θεωρείται ο πατέρας της pop art, αφού ήταν ο πρώτος που συνένωσε εικόνες της ποπ κουλτούρας (διαφήμιση, δημοφιλείς τραγουδιστές κλπ.) με τα εικαστικά. 

 

Κλασικά τέτοια έργα του είναι τα «On the balcony” (1955-57), που κάνει συγχρόνως αναφορά στον Manet, στην «υψηλή» τέχνη δηλαδή, και “Self portrait with budgets” (1961), που μοιάζουν με κολλάζ, αλλά είναι μόνο ζωγραφισμένα. 

 

Αργότερα έκανε και έργα με κολλάζ ή τριών διαστάσεων.

 

 ΥΓ: Παρακαλώ προσέξτε τα εισαγωγικά στη λέξη «υψηλή». Ουσιαστικά τέτοιου είδους διαχωρισμοί έχουν προ πολλού καταρρεύσει. Ή έστω τα όρια (αν υπάρχουν) είναι όλο και πιο δυσδιάκριτα.

JOHAN JONGKIND (1819-1891)

 

Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης, που σπούδασε στη Χάγη. 

 

Το 1846 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του. 

 

Παρά τις καλές κριτικές του Baudelaire και του Zola, δεν γνώρισε επιτυχία, ενώ υπέφερε από κατάθλιψη, που χειροτέρευε λόγω του αλκοόλ και μεταξύ 1855-1860 γύρισε στην Ολλανδία. 

 

Το 1861 επέστρεψε στο Παρίσι, γνώρισε τους μετέπειτα ιμπρεσιονιστές (Sisley, Boudin και το νεαρό Monet) και έγινε πηγή έμπνευσής τους. Ο Monet μάλιστα τον θεωρεί ως τη μεγαλύτερη επιρροή του. 

 

Από το 1878 ως το θάνατό του έζησε σε ένα μικρό γαλλικό χωριό. 

 

Ζωγράφισε κυρίως θαλασσινά ή ποτάμια τοπία, στα οποία ο ορίζοντας είναι χαμηλός και ο ουρανός κυριαρχεί. Πολλά απ᾽ αυτά είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικά νυχτερινά.

 

Με τη χαλαρή, ελεύθερη πινελιά του θεωρείται πρόδρομος του ιμπρεσιονισμού.

 

 

 

HIERONYMUS BOSCH (π.1450-1516)

 

Ολλανδός ζωγράφος που θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της Πρώιμης Ολλανδικής Ζωγραφικής. 

 

Δεν γνωρίζουμε πολλά για τη ζωή του. Σίγουρα όμως έζησε όλη του τη ζωή στην τότε ακμάζουσα πόλη ‘s-Hertogenbosch και την γύρω περιοχή.

 

 Ο παππούς του ήταν ζωγράφος και ίσως αυτός ή ο πατέρας του να τον εκπαίδευσαν καλλιτεχνικά. Το 1463 πυρκαγιά κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης και πιθανόν ο 13χρονος Bosch να ήταν αυτόπτης μάρτυρας. 

 

Το 1486/87 έγινε μέλος μιας σεβαστής και ισχυρής (και κοινωνικά) χριστιανικής αδελφότητας (Illusstrius Brotherhood of Our Blessed Lady). Ξέρουμε επίσης ότι γύρω στο 1479 παντρεύτηκε μια εύπορη γυναίκα. 

 

Σώζονται πολύ λίγα έργα του: 25 έργα ζωγραφικής και μερικά σχέδια είναι σίγουρα δικά του, ενώ κάποια άλλα αποδίδονται πιθανόν σ’ αυτόν. 

 

Τα έργα του περιέχουν φανταστικές εικόνες θρησκευτικού κυρίως περιεχομένου, συχνά εφιαλτικές, μακάβριες και γεμάτες αλλόκοτα όντα και επιβεβαιώνουν την καλπάζουσα φαντασία του. 

 

Αγνοούμε το λόγο που δημιουργούσε τέτοιες εικόνες (θρησκευτικός φανατισμός, προειδοποίηση των ανθρώπων για το τι τους περιμένει, ειρωνεία ή σάτιρα, αλληγορία;)

 

 Η τέχνη του άσκησε μεγάλη επιρροή σε επόμενους καλλιτέχνες. Ο γνωστότερος «ακόλουθός» του  είναι ο Bruegel, οι σουρεαλιστές τον θεωρούσαν πρόδρομό τους, ενώ επηρεάζει τη φανταστική τέχνη έως σήμερα. 

 

Στην εποχή του και μετά αντιγράφηκε από πολλούς (ένας λόγος για τον οποίο κάποια έργα δεν είναι σίγουρο ότι είναι δικά του). Γνωστότερο έργο του παραμένει το περίφημο τρίπτυχο «Ο Κήπος των Επίγειων Ηδονών» (οι επόμενες εικόνες είναι λεπτομέρειες απ' αυτό).