MIKALOJUS KONSTANTINAS CIURLIONIS (1875-1911)

 

Λιθουανός συνθέτης, ζωγράφος και συγγραφέας. 

 

Η οικογένειά του μιλούσε πολωνικά και ο πατέρας του ήταν οργανίστας. 

 

 

Υπήρξε παιδί – θαύμα στη μουσική (έπαιζε από μνήμης στα 5 και διάβαζε μουσική στα 7). 

 

 

Μεταξύ 1889-1893 σπούδασε μουσική (πιάνο και σύνθεση) και ταξίδευε με την ορχήστρα που έπαιζε. 

 

 

Συνέχισε τις μουσικές σπουδές του στη Λειψία. 

 

 

 

Εκεί, νοιώθοντας μοναξιά και νοσταλγία για την πατρίδα του, άρχισε να σχεδιάζει. 

 

 

Το 1902 εγκαταστάθηκε στη Βαρσοβία, όπου πήρε μαθήματα σχεδίου, ενώ παρέδιδε ιδιωτικά μαθήματα μουσικής για να ζήσει. 

 

 

Από το 1903 ζωγράφιζε συστηματικά και συνέθετε μουσική. 

 

 

 

Μεταξύ 1904-1906 σπούδασε στην Καλών Τεχνών της Βαρσοβίας, ενώ ενδιαφέρθηκε για τη θεοσοφία και άλλες «εσωτερικές» φιλοσοφίες. 

 

 

 

Από το 1905 εξέθετε και σχεδίαζε εξώφυλλα βιβλίων. 

 

 

 

Το 1907 μετακόμισε στο Vilnius, την πρωτεύουσα της Λιθουανίας, όπου αναμείχτηκε με την πολιτιστική ζωή της πόλης και έγινε διευθυντής χορωδίας. 

 

 

 

Το 1909 πήγε στην Αγία Πετρούπολη, όπου εξέθετε. 

 

 

 

Γύρω στο 1910 κατέρρευσε από υπερκόπωση, νοσηλεύτηκε και τελικά πέθανε από πνευμονία μόλις 35 ετών, ενώ η κόρη του μόλις είχε γεννηθεί. 

 

 

 

Η ζωγραφική του είναι οραματική, δημιουργεί διαρκώς μυστηριώδεις κόσμους και κινείται στο χώρο του συμβολισμού και της art nouveau, ενώ θεωρείται πρόδρομος της αφηρημένης ζωγραφικής. 

 

 

 

BODO (1953-2015)

 Όνομα με το οποίο είναι γνωστός ο ζωγράφος και ιερέας από το Κογκό Camille-Pierre Pambu Bodo. 

 

Γεννήθηκε σε μικρό χωριό, τέλειωσε το γυμνάσιο εκεί και το 1970 μετακόμισε στην Κινσάσα, όπου έζησε ως τον θάνατό του, για να πάρει μέρος στη σημαντική έκθεση Art Partout. 

 

Το 1980 έγινε χριστιανός και μάλιστα ιερέας της εκκλησίας της Πεντηκοστής και δήλωσε ότι θα άλλαζε ζωή. 

 

Ταξίδεψε τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ και εμπνεύστηκε από την τέχνη που είδε εκεί. 

 

 

Εμπνεύστηκε επίσης από τα βιώματά του στην πρωτεύουσα της χώρας του. 

 

Βασική πηγή έμπνευσης παραμένει ο Bosch, του οποίου δημιούργησε μια αφρικάνικη παραλλαγή. 

 

Στα 90ς το ύφος του άλλαξε. Εξακολούθησε να κινείται στο χώρο του φανταστικού, αλλά ενσωμάτωσε και στοιχεία συμβολισμού για να εκφράσει το όνειρό του για έναν καλύτερο κόσμο. 

 

Τα έργα του συχνά περιέχουν υβριδικές φιγούρες ανάμεσα σε ανθρώπους και μορφές της φύσης.

 

Ένα μέρος τους έχει σκοπό να αποθαρρύνει όσους ασχολούνται με τη μαγεία (!), ενώ σε άλλα διακρίνεται το θρησκευτικό στοιχείο. 

 

Όλο του το έργο σχετίζεται με μία αφρικάνικη μορφή σουρεαλισμού, δημιουργώντας έναν αλλόκοτο κόσμο και φτιάχνοντας μια προσωπική, ακατανόητη σε πολλούς, μυθολογία. 

 

Ο Bodo με τους Samba και Moke είναι βασικοί εκπρόσωποι της λεγόμενης Zaire School of Popular Painting. 

 

Όλοι τους πίστευαν ότι η καλλιτεχνική δημιουργία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. 

 

Είχε δείξει δουλειά του και σε εκθέσεις στην Ευρώπη. 

 

 

 

PIERO FORNASETTI (1913-1988)

 

Ιταλός καλλιτέχνης και ντιζάινερ. 

 

Γεννήθηκε στο Μιλάνο σε μεσοαστική οικογένεια. Αρχικά ο επιχειρηματίας πατέρας του ήθελε να ακολουθήσει τα δικά του βήματα, εκείνος όμως αρνήθηκε και το 1932 γράφτηκε στην Brera Academy. 

 

Δύο χρόνια μετά αποβλήθηκε για ανυπακοή, αλλά συνέχισε τις σπουδές σε σχολή εφαρμοσμένων τεχνών. 

 

Μετά την αποφοίτησή του διδάχτηκε τις τεχνικές της χαρακτικής. Άνοιξε τυπογραφείο τέχνης όπου τύπωνε χαρακτικά σύγχρονων καλλιτεχνών (De Chirico, Fontana, Campigli κ.ά.), όπου μπορούσε να παράγει εξαιρετικά αποτελέσματα. 

 

Από τα 40ς και μετά, εκμεταλλευόμενος την εμπειρία του, δημιούργησε και κυκλοφόρησε σε περιορισμένα αντίτυπα δουλειές που ανήκουν στο χώρο της γραφιστικής (ημερολόγια, διαφημιστικά, θεατρικά προγράμματα, αφίσες, εξώφυλλα περιοδικών κλπ.) 

 

Παραβάν

Φιλοτέχνησε επίσης σχέδια για χαλιά και υφαντικά. 

 

Από το 1939 παρουσίαζε τη δουλειά του στο ιστορικό περιοδικό Domus. 

 

Λεπτομέρεια του παραπάνω τρίπτυχου

Στα 50ς συνεργάστηκε με τον Gio Ponti και το ύφος τους καθιερώθηκε στην παραγωγή αντικειμένων και την εσωτερική διακόσμηση και επίπλωση. 

 

 

 

Από το 1952 άρχισε να δουλεύει τη γνωστότερη σειρά του «Θέμα και Παραλλαγές». Βασισμένες σε ένα ασπρόμαυρο πορτρέτο της σοπράνο και ηθοποιού Lina Cavalieri (1874-1944), δημιούργησε πάνω από 400 (!) παραλλαγές του, οι οποίες συνεχίζουν να αναπαράγονται έως σήμερα, συνήθως τυπωμένες σε ποικίλα αντικείμενα, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και σε σκηνικά θεάτρου, βιβλία, έπιπλα κλπ. 

 

Στα 60ς η επιτυχία του μειώθηκε. 

Στα 70ς άρχισε να σχεδιάζει ξανά σε επίπεδες επιφάνειες και να παράγει φιγούρες φτιαγμένες από αντικείμενα, αλλά και αφηρημένες συνθέσεις. 

 

Η δουλειά του «ανακαλύφτηκε» ξανά στα 80ς. 

 

Πολυσχιδής δημιουργός, κινήθηκε στους χώρους του ντιζάιν, της ζωγραφικής, της διακόσμησης, της χαρακτικής και της επιμέλειας εκθέσεων.

 

 

Αυτοπροσωπογραφία με τα μάτια της Lina Cavalieri