PHILIP AKKERMAN (1957-

 

Ολλανδός ζωγράφος γεννημένος στην πόλη Vaassen. 

 

Αποφάσισε να γίνει καλλιτέχνης από τα 18 του. 

 

Σπούδασε τέχνη στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Χάγης. 

 

Όταν στα 80ς επικρατούσε η πεποίθηση ότι «η ζωγραφική είναι νεκρή», εκείνος δήλωνε ότι ήθελε πάρα πολύ να ζωγραφίσει. 

 

Το έργο του είναι εξαιρετικά ιδιόρρυθμο: Από το 1981 ζωγραφίζει αποκλειστικά αυτοπροσωπογραφίες! 

 

Είναι εξαιρετικά παραγωγικός, αφού έχει κάνει πάνω από 3000 έργα! 

 

 

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «ζωγραφίζοντας τον εαυτό του είναι σαν να ζωγραφίζει όλη την ανθρωπότητα». 

 

 

Το θεωρεί ένα είδος πειθαρχίας, όπως οι παλιοί τεχνίτες του μεσαίωνα. 

 

 

Το ενδιαφέρον είναι ότι διαρκώς πειραματίζεται τόσο με τα υλικά όσο και με το ύφος των αυτοπροσωπογραφιών του. 

 

 

Υπάρχουν ρεαλιστικές, εξπρεσιονιστικές, καρτουνίστικες, σουρεαλιστικές, ακόμα και κάποιες που αγγίζουν τα όρια του αφηρημένου.

 

 

 

 

 

JANKEL ADLER (1885-1949)

 

Πολωνός εβραίος ζωγράφος και χαράκτης γεννημένος σε προάστιο του Λοτζ. 

 

Ήταν το 7^ο από 10 παιδιά. 

 

Το 1912 διδάχτηκε χαρακτική από ένα θείο του στο Βελιγράδι. Το 1914 μετακόμισε στο Wuppertal της Γερμανίας, όπου σπούδασε τέχνη. 

 

Το 1918-19 επέστρεψε στο Λοτζ, όπου ίδρυσε την πρώτη πρωτοποριακή ομάδα τέχνης από εβραίους καλλιτέχνες στη χώρα. 

 

Το 1920 επέστρεψε στη Γερμανία και τελικά εγκαταστάθηκε στο Ντίσελντορφ. 

 

Γνωρίστηκε με ομάδες της avant garde, έγινε καθηγητής στην εκεί Ακαδημία Τεχνών και γνώρισε και επηρεάστηκε από τον Klee. 

 

Το 1929-30 έζησε και εργάστηκε στην Ισπανία. 

 

Αριστερός στις πεποιθήσεις του, υπέγραψε το 1932 με άλλους διανοούμενους ένα κείμενο ενάντια στο ανερχόμενο ναζιστικό κόμμα. 

 

Με την άνοδό τους στην εξουσία τον συμπεριέλαβαν στους «εκφυλισμένους καλλιτέχνες» κι εκείνος κατέφυγε στο Παρίσι, θεωρώντας τον εαυτό του πολιτικό εξόριστο, όπου έγινε ενεργός αντιναζί. 

 

Στα 30ς ταξίδεψε αρκετά στην Ευρώπη. 

 

Το 1937 οι ναζί εξέθεσαν πολλά έργα του στην περιβόητη έκθεση Degenerate art. 

 

Λεπτομέρεια

Με την έναρξη του πολέμου κατατάχτηκε εθελοντικά στον πολωνικό στρατό, που είχε επανασχηματιστεί στη Γαλλία, ωστόσο το 1941 απολύθηκε για λόγους υγείας και έζησε σε μικρή πόλη της Σκοτίας. 

 

Το 1943 κατέφυγε στο Λονδίνο και από το 1945 ως το θάνατό του σε μικρή αγγλική πόλη χάρη στη βοήθεια ενός πλούσιου συλλέκτη. 

 

Εκεί έμαθε ότι κανένα από τα 9 αδέλφια του δεν είχε επιζήσει  από το Ολοκαύτωμα. 

 

Η δουλειά του, αν και διαθέτει προσωπικό ύφος, είχε επηρεαστεί αρκετά από τους Picasso και Leger. 

 

Του άρεσε να πειραματίζεται με διάφορα υλικά (άμμο κ.ά.) 

 

Ζωγράφισε αρκετά εβραϊκά θέματα, αλλά και κάποιες αφηρημένες συνθέσεις. 

 

 

 

 

Αυτοπροσωπογραφία

VILMOS HUSZAR (1884-1960)

 

Ούγγρος ζωγράφος και ντιζάινερ γεννημένος στη Βουδαπέστη. 

 

Εκεί σπούδασε στην Academy of Decorative Arts και το 1904 συνέχισε σπουδές στο Μόναχο. 

 

Το 1906 εγκαταστάθηκε στην Χάγη και έζησε την υπόλοιπη ζωή του στην Ολλανδία. 

 

Επηρεάστηκε από τον κυβισμό και τον φουτουρισμό, ωστόσο αρχικά έκανε πορτρέτα μελών της υψηλής κοινωνίας, αλλά και νεκρές φύσεις, ενώ θαύμαζε τον Van Gogh. Έφτιαξε  επίσης βιτρό.

 

Vincent

Το 1916 γνώρισε τον Van Doesburg και οι δυο τους, με τον Mondrian κ.ά., υπήρξαν βασικοί ιδρυτές του αφηρημένου κινήματος De Stijl το 1917, αλλά και του ομώνυμου περιοδικού, του οποίου το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους φιλοτέχνησε. 

 

Από το 1920 σχεδίασε και έπιπλα. Εγκατέλειψε την ομάδα το 1923. 

 

Μετά το 1925 εκτός ασχολήθηκε με το ντιζάιν (έπιπλα, πακέτα τσιγάρων, διαφήμιση, διακόσμηση εσωτερικών χώρων κλπ.) όσο και με τη ζωγραφική. 

 

Το σχέδιο του πακέτου τσιγάρων Miss Blanche Virginia σχετίστηκε με την γυναικεία χειραφέτηση και τις πρώιμες φεμινίστριες Flappers. 

 

Στα 20ς γνώρισε επίσης τους Schwitters, Lissitzky και εξόριστους Ούγγρους καλλιτέχνες. 

 

Πολλά έργα του έχουν χαθεί και σώζονται μόνο από φωτογραφίες. 

 

"Μηχανικός Χορευτής" : Γλυπτό που μπορούσε να αλλάζει στάσεις

Όταν ξέσπασε ο Β’ παγκόσμιος αποσύρθηκε σε μικρή ολλανδική πόλη και δημιούργησε νατουραλιστικά τοπία. 

 

 

 Μετά το 1955 επέστρεψε στη γεωμετρική αφαίρεση. 

 

Αυτοπροσωπογραφία