DOMENICHINO (1581-1641)

 

DOMENICHINO (1581-1641)

Ψευδώνυμο του Ιταλού ζωγράφου του μπαρόκ Domenico Zampieri. 

 

Γεννήθηκε στη Μπολόνια και διδάχτηκε τέχνη κοντά σε φλαμανδό ζωγράφο και μετά στο εργαστήριο των Carracci. 

 

Το 1602 πήγε στη Ρώμη, έγινε βοηθός του Annibale Carracci και σύντομα διακρίθηκε. 

 

 

Γύρω στο 1603 άρχισε να δέχεται παραγγελίες για τοιχογραφίες. 

 

Υποστηριζόταν από ευγενείς και αργότερα από τον πάπα και εικονογραφούσε τόσο ναούς όσο και κατοικίες ευγενών. 

 

Μετά τον θάνατο του Carracci το 1609 η επιτυχία μειώθηκε, καθώς πλέον επιτυχημένος καλλιτέχνης της εποχής ήταν ο Guido Reni. Έφτασε σε δύσκολη οικονομική θέση και αναγκαζόταν να ψάχνει για παραγγελίες δίχως να διαπραγματεύεται την αμοιβή του. 

 

Ωστόσο συνέχισε να εργάζεται μεταξύ Ρώμης και Μπολόνια. 

 

Ανάμεσα στο 1612-15 δημιούργησε μια από τις καλύτερες τοιχογραφίες του (Σκηνές από τη ζωή της αγίας Καικιλίας), ενώ το 1614 φιλοτέχνησε το γνωστότερό του altarpiece. 

 

Το 1621, με την εκλογή πάπα από τη Μπολόνια, ανακτά το κύρος του και διορίζεται αρχιτέκτονας του πάπα. 

 

Έχτισε λίγα κτίρια, αλλά άφησε σημαντικά σχέδια για projects, ενώ συνέχιζε να είναι παραγωγικός ως ζωγράφος. 

 

Παρά την επιτυχία του εγκατέλειψε τη Ρώμη το 1631 για να αναλάβει τη μεγαλύτερη παραγγελία του για ένα ναό στη Νάπολη, έργο που τον απασχόλησε ως τον θάνατό του. 

 

Ανάμεσα στους πολλούς καλλιτέχνες που μαθήτευσαν στο εργαστήριό του ήταν και ο Poussin.

 

Το έργο του είναι επηρεασμένο από τον Raphael και τους Carracci. 

 

Στο έργο του τα πράγματα εξωραϊζονται. Αναζητά την «ιδέα της ομορφιάς». Πιστεύει ότι δεν πρέπει να «αντιγράφεις» τη φύση, αλλά να τη ξεπερνάς. 

 

Συνέγραψε μάλιστα με τον Agucchi ένα θεωρητικό βιβλίο για τη ζωγραφική. 

 

Μορφωμένος, με αγάπη για διάβασμα, ενδιαφερόταν πολύ για τη μουσική, εφευρίσκοντας μάλιστα νέα όργανα. 

 

Ζωγράφισε κυρίως θρησκευτικά και μυθολογικά έργα, υπήρξε εξαιρετικός σχεδιαστής και έριξε ιδιαίτερο βάρος στη μελέτη του τοπίου. 

 

 

Πορτρέτο του "ανταγωνιστή" του Guido Reni.

 

Αυτοπροσωπογραφία