OSKAR MULLEY (1891-1949)

  

Αυστριακός ζωγράφος, που είχε δείξει από παιδί το ταλέντο του. 

 

Μετά τις σπουδές του στην Καλών Τεχνών της Βιέννης ασχολήθηκε για λίγο με τη σκηνογραφία. 

 

Στη συνέχεια πέρασε για λίγο από τον ιμπρεσιονισμό. 

 

Το 1918 όμως μετακόμισε σε μικρή αυστριακή πόλη (όπου έζησε ως το 1934). 

 

Εκεί ζωγράφισε τα χαρακτηριστικότερα έργα του, αλπικά τοπία με χωριά και επιβλητικά βουνά. 

 

Χρησιμοποιούσε μια τεχνική με σπάτουλα για να απλώνει το χρώμα σε πλατιές επιφάνειες, δημιουργώντας ιδιαίτερα φωτεινές εικόνες. 

 

 

Η δουλειά του έγινε εξαιρετικά δημοφιλής κατά τη διάρκεια της ζωής του, τόσο ώστε πολλοί πλαστογραφούσαν έργα του, πράγμα που τον ανάγκαζε να κάνει μηνύσεις. 

 

 

Από το 1934 ως το θάνατό του έζησε σε μικρή πόλη της Βαυαρίας. 

 

Εξακολούθησε να ζωγραφίζει κυρίως τοπία, αλλά με απαλότερη χρωματική γκάμα.

 

 

 

J.F. WILLUMSEN (1863-1958)

 

 

 Δανός ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης και αρχιτέκτονας.

 

 Γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη και μεταξύ 1881-1885 σπούδασε τέχνη στην Καλών Τεχνών της πόλης, ενώ μεταξύ 1879-1882 είχε σπουδάσει αρχιτεκτονική. 

 

  Έργα του εκτέθηκαν στο παρισινό Salon, αλλά και σε άλλες μεγάλες εκθέσεις στο Παρίσι, όπως στην Διεθνή Έκθεση του 1900. 

 Μεταξύ 1887-1900 ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής σε εργοστάσιο πορσελάνης. Παράλληλα με αυτές τις δραστηριότητες ασχολιόταν με την αρχιτεκτονική, την κεραμική, τη φωτογραφία και την γλυπτική. 

Το γλυπτό του μάλιστα The Great Relief (ολοκληρώθηκε το 1928) από μάρμαρο και μπρούτζο θεωρείται από τα αριστουργήματα της γλυπτικής της χώρας του.

 

 

 Από το 1892 που επισκέφτηκε τη Νορβηγία, διατήρησε δεσμούς με τη χώρα και συχνά ζωγράφιζε εκεί, επηρεάζοντας την τοπιογραφία της χώρας.

 

  

 

Το 1910 έκανε ένα σημαντικό ταξίδι σε Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα και Τυνησία.

Έζησε σχεδόν τη μισή ζωή του στη Γαλλία, στο νότο της οποίας εγκαταστάθηκε το 1916. 

Στη χώρα του δεν εκτιμήθηκε ποτέ όσο έπρεπε, αν και στη μεγάλη ετήσια έκθεση εκεί το κοινό περίμενε με αγωνία τα έργα του και απογοητευόταν αν αυτά δεν έκρυβαν κάποια μεγάλη έκπληξη.

Το έργο του είναι ιδιόρρυθμο. Πειραματίστηκε με διαφορετικά στιλ και άλλαζε θεματολογία ανάλογα με τα ζητήματα που τον απασχολούσαν κάθε φορά.

Μερικές φορές χρησιμοποιούσε γρήγορες πινελιές και παρήγαγε έργα που θύμιζαν καρικατούρες, αγγίζοντας συχνά το ύφος της ποπ κουλτούρας.

Παντρεύτηκε δύο φορές, και τις δύο με γλύπτριες. Μετά το 1928 διατήρησε μακρύ δεσμό με μία χορεύτρια και ζωγράφο.

Οι δύο βασικές επιρροές του υπήρξαν αρχικά ο συμβολισμός και στη συνέχεια ένα προσωπικό είδος εξπρεσιονισμού.

Πέθανε στις Κάννες. 

Αυτοπροσωπογραφία

ANTHONY VAN DYCK (1599-1641)

 Αυτοπροσωπογραφία

Φλαμανδός ζωγράφος και χαράκτης του μπαρόκ, γεννημένος στην Αμβέρσα από πλούσια οικογένεια εμπόρου μεταξιού. 

 

Έδειξε ταλέντο στη ζωγραφική από μικρή ηλικία, σπούδασε κοντά σε έναν μεγαλύτερό του καλλιτέχνη και ήδη στα 15 του ήταν ένας ολοκληρωμένος ζωγράφος (και ανεξάρτητος από το 1618). 

 

Πολύ σύντομα έγινε βοηθός του μεγαλύτερου ζωγράφου της εποχής, του Ρούμπενς, ο οποίος τον επηρέασε βαθιά. 

 

Το 1621 δούλεψε για λίγο στο Λονδίνο, κι έπειτα ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου έμεινε ως το 1627, κυρίως στη Γένοβα, κάνοντας πολύ επιτυχημένη καριέρα. 

 

Τότε ολοκλήρωσε και την σειρά χαρακτικών «Iconography» με πορτρέτα άλλων ζωγράφων. 

 

Το 1627 επέστρεψε για 5 χρόνια στην Αμβέρσα και το 1632 πηγαίνει οριστικά στο Λονδίνο, όπου γίνεται ο ζωγράφος της αυλής του βασιλιά Κάρολου Ι. 

 

 Η καριέρα του απογειώνεται με πορτρέτα της βασιλικής οικογένειας και πολλών ευγενών. 

 

Γενικά υπήρξε ένας από τους πιο επιτυχημένους εν ζωή καλλιτέχνες όλων των εποχών. 

 

Δημιούργησε μάλιστα μεγάλο εργαστήριο παραγωγής πορτρέτων, τα οποία δούλευαν πολλοί βοηθοί κάτω από την επίβλεψή του. 

 

Φιλοτέχνησε και μυθολογικά ή θρησκευτικά θέματα, ωστόσο είναι γνωστός κυρίως για τα πορτρέτα του, συχνά ολόσωμα, που περιλαμβάνουν και πολλές αυτοπροσωπογραφίες. 

 

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους πορτρετίστες όλων των εποχών.

 

 

 Πέθανε σε ηλικία μόλις 41 ετών, μετά από επίμονη ασθένεια.

 

Τριπλό πορτρέτο του Charles I

Αυτοπροσωπογραφία στα 16 του χρόνια

LARI PITTMAN (1952-

 Αμερικανός ζωγράφος με κολομβιανή μητέρα, γεννημένος στην Καλιφόρνια.  

 

Ανάμεσα στο 1857-1963 η οικογένεια έζησε στην Κολομβία. 

 

Ο ίδιος λέει ότι η επιστροφή στις ΗΠΑ ήταν πολύ δύσκολη γι’ αυτόν εξ αιτίας «του μεγάλου μίσους των αμερικανών για τους ομοφυλόφιλους».

 

 

Τελείωσε τις σπουδές τέχνης το 1976. Στη συνέχεια εργάστηκε στο χώρο της εσωτερικής διακόσμησης, ενώ άρχισε να εκθέτει στο Λος Άντζελες.

 

Το 1985 πυροβολήθηκε στο διαμέρισμά του. η εμπειρία αυτή τον σημάδεψε. 

 

Διδάσκει στο πανεπιστήμιο UCLA της Καλιφόρνια. 

 

Το 1996 και το 2019 έγιναν αναδρομικές του εκθέσεις σε μουσεία του Λος Άντζελες – η δεύτερη εξαιρετικά μεγάλη και περιεκτική. 

 

Δηλώνει ότι είναι άθεος. Είναι ομοφυλόφιλος και ζει επί πολλά χρόνια με τον σύντροφό του, που είναι επίσης καλλιτέχνης. 

 

Η δουλειά του αποτελείται από μεγάλα συνήθως έργα εξαιρετικής πολυπλοκότητας, όπου πάμπολλες συχνά άσχετες μεταξύ τους εικόνες συνυπάρχουν σε ένα έργο. 

 

Πολλές σχετίζονται με εμμονές του, με τη σεξουαλικότητα, με πολιτικές και κοινωνικές καταστάσεις, αλλά και τα προσωπικά του τραύματα. 

 

Συχνά διαθέτουν διακοσμητικότητα ή και χιούμορ. 

 

Συχνά, λόγω των επαναλαμβανόμενων μοτίβων, θυμίζουν (συνειδητά) ταπετσαρίες.